مدرسه فمینیستی: در خبرها آمده بود؛ دختر بچه ای هشت ساله به نام “روان” اهل روستای مهدی حاجی، واقع در شمال غربی یمن، به علت فقر و تنگد ستی خانواده، به عقد مرد چهل ساله ای درآمد. در شب زفاف!!، زهدان دختر بی گناه هشت ساله، پاره و دچار خونریزی شدیدی شده بود که در نهایت، مرگ دختر معصوم را در پی داشت. حادثه آن قدر دردناک بود که به ناگاه دست به قلم بردم . می گریستم و می نوشتم که “خدا را با که این بازی توان کرد” ؟ “اروا عثمان” ،فعال حقوق زن یمنی می گفت: به دلیل حفظ آبروی خانواده،قبیله و ریش سفیدان قوم!! نه نهاد پلیس و نه نهاد قضا، تا اکنون به هیچ اقدامی مبادرت نورزیده اند. با خود اندیشیدم که پدرسالاری حاکم بر قبیله، امکان شفافیت و بررسی به حق را از فعالانی چون او خواهد گرفت. گفتم نامه ای از جانب “روان “بی روان و جان، بنویسم؛ شاید که فریادی باشد بر رسوایی این تجاوز به ظاهر مشروع و بر این فرهنگ مخوف و منحط زن ستیز.
