ماهنامه خط صلح
سال هاست داغ درد و رنج زن بلوچ بر پیشانی شهر نشسته و احدی فریاد مظلومیت او را سرنداده است. همیشه به او آموزش داده اند و گفته اند: تو عاجزگی، تو را چه به اجتماع، تو بنشین در پستو و به خانه داری ات برس.
توران حمل زهی (گمشادزهی)
بارها و بارها شنیده ایم که دختران یا اغفال شده اند و مورد تعرض قرار گرفتند و یا به اجبار ربوده شده، مورد تعرض واقع شده اند. اما کدام نهاد قانونی به حمایت از آنان اقدام کرد اگر نگوییم تیغ تیز انتقاد را بر آنان تاخت؟ کدام نهاد و ارگان و کدام مسئول دلش به حال آن پدر و مادر رنجور سوخت که دسته گل زیبایش در زیر اندیشه های ناپاک و هوس آلود پژمرده شد؟ حال که از تریبون دین و ایمان فریاد خواهی صدایش را به نشانه اعتراض بلند کرده است، همه به او می تازید که چرا این گونه مطرح کرده است؟ ادامهی مطلب