باز هم بازداشت، شکنجه، زندان وبی خبری از فعالین زن در ایران
1- خانم مریم سادات یحیوی که در آبان ماه ۱۳۹۳ برای مدت ۱۷ روز توسط ماموران امنیتی سپاه بازداشت شده بود، به اتهام اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی به هفت سال و نیم حبس محکوم شده است.
دادگاه برای صدور این حکم سنگین، به ماده ۱۳۷ قانون مجازات جدید استناد کرده که دست قاضی را در صورت تکرار جرم، برای صدور حکمی تا یک و نیم برابر مجازات تعیین شده در قانون باز می گذارد.
اما بر اساس ماده ۱۳۸ همین قانون مقررات مربوط به تکرار جرم در جرائم سیاسی و مطبوعاتی اعمال نمی شود.
2- با گذشت بیش از ۹ ماه از بازداشت ناهید گرجی در مشهد، هیچ اطلاعی از اتهامات، وضعیت پرونده و محل دقیق نگهداری وی در دست نیست.ناهید گرجی ۱۹ مهرماه سال گذشته با مراجعه مأمورین امنیتی به خانه اش بازداشت و پس از بازرسی منزل به دادگاه انقلاب کوه سنگی مشهد و سپس به مکانی نامعلوم منتقل شد.
هشت تن از نمایندگان پارلمان اروپا با انتشار یک نامه مشترک به فدریکا موگرینی، نماینده عالی اتحادیه اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی، نسبت به بازداشت ناهید گرجی ابراز نگرانی کرده اند.
نزدیکان خانم ناهید گرجی تنها فعالیت وی را در شبکه‌های اجتماعی همچون فیسبوک، وایبر و واتس آپ عنوان می‌کنند و همین موضوع را علت بازداشت ایشان می‌دانند.
ما فعالان حقوق بشر ضمن باور حقوق شهروندي و اجتماعي ، خواستار توقف هر گونه دستگيري مجازات و يا آزار اذيت فعالين حقوق بشر توسط ماموران حكومتي ايران هستيم.
و همچنان این سئوال را تکرار مینمایند: مگر نه اینکه
طبق ماده ی ۳ اعلامیه جهانی حقوق بشر: هر فردی سزاوار و محق به زندگی، آزادی و امنیت فردی است؟
و یا طبق ماده ی ۵ همین اعلامیه: هیچ کس نمی بایست مورد شکنجه یا بیرحمی و آزار، یا تحت مجازات غیرانسانی و یا رفتاری قرارگیرد که منجر به تنزل مقام انسانی وی گردد؟
آیا ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر گویای این نطریه نیست که: هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون نگرانی از مداخله و مزاحمت و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است؟
628
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
کمیته دفاع از حقوق زنان
