کمی بهار؛ شهرنوش پارسی‌پور – ۹۴

ارسال کننده:آقای فرزاد نایب قریب 25 تیر

رمان «کمی بهار» در سال ۱۳۱۲ آغاز می‌شود؛ دو سال پیش از کشف حجاب. اردکان در این رمان صحنه‌ای‌ است که در آن و در قالب یک «ساگای خانوادگی» تاریخ ایران رقم می‌خورد.

خانم پارسی‌پور در این رمان می‌خواهد نشان بدهد که چگونه تحولات زن ایرانی در طول تاریخ، منجر به تحول مردان نیز می‌شود. «کمی بهار» همانطور که به‌تدریج نوشته می‌شود، در «رادیو زمانه» هم به شکل کتاب گویا در اختیار خوانندگان و شنوندگان قرار می‌گیرد.

شماره ۹۴ از این مجموعه را می‌توانید بشنوید. خلاصه این بخش چنین است:

جشن تولد بهین دختر زیباى کوکب و الیاس خان است. جشن را به نام سه دختر خانواده، بهین، مهین و شهین گرفته‌اند و کیک هاى بزرگ فراهم آمده و خوراک به فراوانى پخته شده. اواخر جنگ دوم جهانى است. مردان دارند روى ایوان بحث مى‌کنند. آنها که طرفدار آلمان هستند ناراحت‌اند. دارد روشن مى‌شود که برنده نهایى جنگ متفقین هستند. دکتر اعتماد در پاسخ اینکه انگلستان برنده جنگ است مى‌گوید حتى اگر انگلستان برنده شود دیگر آن انگلستانى نخواهد بود که پیش از این بود. مستعمرات این کشور سر بلند خواهند کرد و به طورکلى جغرافیاى جهان عوض خواهد شد.
مراسم ناهار با شکوه فراوان برگزار مى‌شود. بناست که کیک دخترها را در ساعت پنج ببرند. احسانى ویلون‌زن شروع به نواختن مى‌کند و…