۲۴ دی ۱۴۰۳ هرانا
خبرگزاری هرانا – شماری از زنان محبوس در زندان اوین که برای دوره ای از ملاقات محروم شده بودند و رفع این محرومیت به آنها اطلاع داده شده بود، علیرغم انتظار، مجددا روز یکشنبه ۲۳ دی‌ماه، به دلایل نامشخص از ملاقات با خانواده‌های خود محروم شدند. مشخص نیست به دستور کدام نهاد و بر چه اساسی این محرومیت ها اعمال شده است. به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، تعدادی از زنان زندانی در زندان اوین، کماکان با محرومیت‌هایی از قبیل ممنوعیت ملاقات با خانواده مواجه هستند. از ماه‌های شهریور و مهر ۱۴۰۳ زندانیانی از جمله محبوبه رضایی، آنیشا اسداللهی، سمانه اصغری، ریحانه انصاری نژاد، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید خداجو، نسرین خضری جوادی، راحله راحمی پور، ویدا ربانی، نسرین روشن، نسیم غلامی سیمیاری، سعیده شفیعی، پخشان عزیزی، سعیده قربانعلی، وریشه مرادی، پریوش مسلمی، معصومه نساجی، الهه فولادی، زهرا صفایی، حورا نیکبخت و مریم یحیوی، در پی اعتراضاتی از جمله به اجرای حکم اعدام رضا رسایی و سپس به شرایط موجود در زندان از جمله بازرسی‌های بدنی نامتعارف، بعنوان اقدام تنبیهی از ملاقات با خانواده و برقراری تماس تلفنی محروم شده بودند. در تاریخ ۲ دی‌ماه، به مسئول سالن به صورت کتبی اطلاع داده شد محرومیت های تنبیهی به پایان رسیده است. زندانیان مجدد امکان ملاقات پیدا کردند. کوتاه مدتی پس از اعلام رفع محرومیت ها به صورت شفاهی به برخی زندانیان گفته شد ملاقات اخیر صرفاً به مناسبت ولادت دختر پیامبر اسلام انجام شده است و محرومیت هایی که پیش تر به صورت تنبیهی اعمال شده از جمله ممنوعیت از ملاقات کماکان پابرجاست. از روز یکشنبه ۲۳ دی ماه، مجددا برخی زندانیان زن محبوس در زندان اوین از ملاقات با خانواده محروم شده اند. مشخص نیست این اقدام به دستور کدام نهاد صادر شده و زمان پایان این محدودیت هم نامعلوم است. عضو خانواده یکی از این زندانیان ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “روز گذشته جهت ملاقات با فرزندمان به سالن ملاقات مراجعه کردیم، اما مسئولین زندان از این اقدام ممانعت به عمل آوردند. سپس به ما اعلام کردند که محرومیت‌هایی که قبلا شامل یکسری از زندانیان بوده کماکان ادامه دارد، ولی مشخص نیست که دقیقا چه افرادی محروم از ملاقات هستند.”در گزارشی دیگر، هرانا دریافته است، روز گذشته، فرزندان زهرا صفایی برای ملاقات مادرشان به سالن ملاقات آمده بودند، اما مسئولین زندان اجازه ملاقات به آنها را ندادند. خانم صفایی به بیماری قلبی مبتلاست و این امر منجر شد وضعیت جسمانی او وخیم شود. زندانیان خواستار پاسخگویی مسئولان حفاظت و بازرسی زندان شدند اما هر دو واحد اعلام کردند این زندانیان محرومیت از ملاقات ندارند و هیچ دستور رسمی در این موضوع وجود ندارد. بنابراین مشخص نیست چه تعدادی از زندانیان محروم از ملاقات هستند، چه فرد یا نهادی دستور تداوم محرومیت آنان از ملاقات را صادر کرده است. محرومیت زندانیان از ملاقات با خانواده نقض آشکار حقوق بنیادین زندانیان است که در چارچوب اصول حقوق بشری و تعهدات بین‌المللی دولت‌ها تعریف شده است. بر اساس ماده ۱۰ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، رفتار انسانی و حفظ شأن و کرامت افراد در زمان بازداشت یک الزام قانونی است. ملاقات با خانواده، یکی از حقوق اولیه زندانیان است که نقض آن، علاوه بر ایجاد فشار روانی بر زندانی، خانواده‌های آنان را نیز با آسیب‌های جدی روبرو می‌کند. اعمال چنین محدودیت‌هایی بدون ارائه توضیحات روشن یا دلایل قانونی، مغایر با تعهدات داخلی و بین‌المللی برای حفظ کرامت انسانی است و نیازمند بازنگری و شفافیت است.
