در حالی که رضوانه احمدخانبیگی، زندانی سیاسی در اوین، در هفته بیست و هفتم بارداری به سر میبرد و به بیماریهای متعدد مبتلا است، یک منبع نزدیک به او به صدای آمریکا گفت پزشکان متخصص تشخیص دادهاند تداوم حبس برای خانم احمدخانبیگی و جنیناش «بسیار خطرناک» است.
منبع مطلع به صدای آمریکا گفت که بر خلاف گزارشهای پیشین، رضوانه احمدخانبیگی در زمان بازداشت در ۲۷ شهریور ۱۴۰۲ باردار نبوده و اکنون در هفته بیست و هفتم حاملگی به سر میبرد و تاریخ زایمان او احتمالا هفته آخر شهریور یا هفته نخست مهر سال جاری خواهد بود.
به گفته این منبع، «میزان تپش و نبض» رضوانه احمدخانبیگی در طول روز «بدون تعادل» است و «یا بسیار پایین و یا بسیار بالا» است. این زندانی سیاسی دچار بیماری «دیسک کمر، بیماری قلبی، صرع و تشنج است» و به نظر پزشکان متخصص زنان، داخلی، و نورولوژی، ماندن او در زندان بسیار خطرناک است و «خطرات جسمی و جانی برای جنین و خودش بسیار بالا است.»
منبع نزدیک به خانم احمدخانبیگی همچنین به صدای آمریکا گفت که پزشکان زندان «ابراز نگرانی خود را به صورت کتبی ثبت کردهاند» و «جنین و مادر باید تحت نظر منظم پزشک زنان و نورولوژیست باشند» اما با این حال این زندانی سیاسی «فقط یک بار برای سونوگرافی به بیمارستان اعزام شده و چکآپ منظم انجام نمیشود.»
بنا بر این گزارش و بر اساس تشخیص پزشکان بهداری اوین «ماندن او در زندان بسیار خطرناک است و احتمال خطر جانی برای او و جنین هفتماههاش وجود دارد»؛ اما به گفته منبع نزدیک به رضوانه احمدخانبیگی، «با تداوم حبس و وجود فشار روحی و شرایط منفی فضای زندان و استرس» جان مادر و جنین در خطر است.
این منبع آگاه با تأکید بر نگرانی شدید رضوانه احمدخانبیگی و همسرش بهفر لالهزاری که او نیز در زندان اوین به سر میبرد، به صدای آمریکا گفت که «دادیار ناظر بر زندان در نظر دارد هر طور شده» این زندانی سیاسی باردار را «به مرخصی کوتاهمدت بفرستد و پس از زایمان او را جهت ادامه حبس به زندان بازگرداند و نوزاد بیرون از زندان بماند»، اما خانم احمدخانبیگی «از این بابت بسیار وحشت دارد و تحت استرس شدید است و «تا روشن شدن شرایط پرونده، از جمله تخفیف در حبس یا آزادی به صورت تعلیقی به علت بارداری و شیردهی، از کسی درخواست گذاشتن وثیقه نکرده است.»
بر اساس این گزارش اختصاصی، «زندان ابدا هیچ دارویی» برای زندانیان از جمله رضوانه احمدخانبیگی «تهیه نمیکند» و داروهایی از جمله ویتامینها و قرص آهن «همگی با هزینه شخصی و از طریق آشنایان و خانوادههای زندانیان تأمین میشود.»
به گفته منبع نزدیک به این دو زندانی سیاسی، رضوانه احمدخانبیگی و همسرش بهفر لالهزاری آخرین بار در روز ۲۷ شهریور ۱۴۰۲ توسط «پلیس ضدامنیت» در تهران بازداشت شدند.
خانم احمدخانبیگی پس از «۴۹ ساعت بازجویی در پایگاه پلیس و سه روز بازجویی در بازداشتگاه وزرا در روز چهارم مهر به زندان قرچک برده شد و ۲۴ مهر همان سال به زندان اوین انتقال یافت.»
همچنین همسر او بهفر لالهزاری سوم مهر سال گذشته به زندان اوین برده شد و از همان زمان در آن زندان به سر میبرد.
رضوانه احمدخانبیگی بدون بهرهمندی از حق داشتن وکیل، با اتهام «اجتماع و تبانی به قصد بر هم زدن امنیت داخلی و خارجی» توسط «ایمان افشاری، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی تهران» به «پنج سال حبس تعزیری» محکوم شده و اکنون در حال گذراندن این حکم در زندان است.
این سومین پرونده این زندانی سیاسی است که بار نخست ۲۶ دی ۱۳۹۷ و بار دوم ۲۵ آبان ۹۸ بازداشت شده بود.
بهفر لالهزاری نیز نخستین بار ۲۵ سال پیش در جریان اعتراضات تیر ۱۳۷۸ در ماجرای کوی دانشگاه بازداشت شد. پس از آن در سال ۱۳۸۷ دوباره به مدت سه سال بازداشت شد. سومین بار در اردیبهشت ۹۲ بازداشت و به مدت دو سال و شش ماه زندانی شده بود.
پیشتر، رضا محمدحسینی، زرتشت احمدی راغب، احمدرضا حائری، رضا سلمانزاده، و مصطفی رمضانی، پنج زندانی سیاسی محبوس در زندان قزلحصار نسبت به وضعیت رضوانه احمدخانبیگی در حبس ابراز نگرانی کرده و خواهان آزادی بی قید و شرط او شدهاند.( صدای آمریکا ۲۷ تیر ۱۴۰۳ )