ارسال کننده آقای علامرضا اخلاقی 17 فروردین 93
به گفتهی دبیرکل خانه پرستار ایران، نتیجه یک نظرسنجی نشان میدهد که تنها سه درصد از پرستاران از وضعیت شغلی خود راضی هستند و ۱۰ درصد رضایت نسبی دارند. ظاهرا همین نارضایتی از علتهای اصلی مهاجرت پرستاران است.محمد شریفیمقدم، دبیرکل خانه پرستار با تشریح نتیجه یک نظرسنجی از پرستاران میزان نارضایتی در میان فعالان این صنف را “نگرانکننده” خواند.
خبرگزاری مهر روز شنبه (۱۶ فروردین ۹۲/ ۵ آوریل) به نقل از شریفیمقدم نوشت، بیش از ۱۲۰۰ پرستار از سراسر کشور در این نظرسنجی شرکت کردهاند و ۸۷ درصد آنها گفتهاند از شغل خود راضی نیستند.
نارضایتی بیسابقه پرستاران
دبیرکل خانه پرستار با بیان این که این میزان نارضایتی در میان هیچ صنف و حرفهای سابقه نداشته، گفت که اگر آمار ۱۰ درصدی پرستارانی را که از شغل خود رضایت نسبی دارند به آمار پرستاران ناراضی اضافه کنیم، وضعیت به مراتب “بغرنجتر” خواهد بود.
شریفیمقدم ضمن انتقاد از وعدههای عملی نشده درباره بهبود وضعیت پرستاران افزود: «قطع امید پرستاران از تحقق مطالباتشان، باعث سرخوردگی و نارضایتی آنها شده و حاکم شدن چنین شرایطی بر حرفه پرستاری آثار زیانباری در حوزه سلامت بر جای میگذارد.»
بنابر این گزارش دبیرکل خانه پرستار شرایط موجود را “بدترین حالت برای پرستاران و به عبارتی برای ارائه خدمات پرستاری به مردم و بیماران” توصیف کرده است.
ناخشنودی پرستاران از شرایط شغلی خود باعث مهاجرت گسترده آنها به خارج از کشور شده که حاصل آن کمبود شدید پرستار در بیمارستانها و درمانگاههای ایران است.
همراهان بیمار در نقش پرستار
کوروش نادری، عضو شورای عالی نظام پرستاری چندی پیش کمبود پرستار را مهمترین عامل تنزل کیفیت خدمات مراقبتی در مراکز درمانی ایران و نارضایتی بیماران و بستگان آنها عنوان کرد.
او میگوید این کمبود باعث شده که خود بیمار یا همراهانش مجبور به دخالت در اموری شوند که “هیچ تخصصی در آن ندارند” و امروز همراهان بیمار “جزء غیرقابل تفکیک” بیمارستانها شدهاند.
مهاجرت پرستاران و کمبود پرستار موضوع تازهای نیست و غضنفر میرزابیگی، رئیس کل سازمان نظام پرستاری ایران حدود دو سال پیش هشدار داده بود که این مسئله در حال تبدیل شدن به یک بحران است.
شمار کل پرستاران ایران حدود ۱۱۰ هزار نفر برآورد میشود. مسئولان میگویند حتا برای نزدیک شدن به استانداردهای جهانی این تعداد باید سه برابر شود. کار سنگین و دستمزد ناچیز از عوامل مهم ناخشنودی پرستاران محسوب میشود.
دبیرکل خانه پرستار زمانی به روزنامه «آرمان» گفته بود: «در حال حاضر حقوق اعضای هیئت علمی بیمارستانها ۳۰۰ برابر پرستاران است، این افراد تنها ۵ درصد از کادر بیمارستان را تشکیل میدهند، اما ۶۵ درصد درآمد یک بیمارستان به آنها پرداخت میشود، ۱۰ درصد به ریاست بیمارستان، ۵ درصد به دانشگاه و تنها ۲۰ درصد به ۹۵ درصد کادر بیمارستان که پرستاران در گروه آنها قرار دارند، اختصاص پیدا میکند.»