ایران وایر
روز چهارشنبه ۱۳اردیبهشت۱۴۰۲، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جمهوری اسلامی، مدعی شد برخوردهای جمهوری اسلامی با زنان مخالف حجاب برای تن دادن به پوشش تحمیلی میتوان بهعنوان بخشی از «جاذبههای گردشگری» کشور باشد.
«عزتالله ضرغامی»، در گفتوگو با خبرگزاری «ایلنا» در رد این گزینه که برخوردها با زنان بدون حجاب بر ورود گردشگران خارجی اثرگذار است گفته است: «هرچیزی میتواند برای گردشگر خارجی جاذبه گردشگری داشته باشد، حتی همین را هم میرود عکس میگیرد.» این مقام گردشگری از اینکه گردشگران خارجی در ایران حجاب اجباری را «بهشدت رعایت میکنند» ابراز خشنودی کرده و گفته این موضوع «بسیار جالب است.»
عزتالله ضرغامی بهعنوان مصداق این موضوع، به ارائه چادرهای رنگی به زنان گردشگر خارجی در ورودی مساجد و زیارتگاههای مسلمانان اشاره کرده و نوشته است «اگر جلوی مسجدی به آنها چادر دهیم که سر کنند، به این کار علاقهمند هستند، آن چادر را میگیرند سر میکنند و یک عکس دسته جمعی میگیرند.»
یکی از انتقاداتی که جامعه فعالان حقوق زنان و مخالفان حجاب اجباری به پروژههایی همچون «فمتریپ» وارد میکردند، «زیبا و عادی جلوه دادن» حجاب اجباری بهعنوان یکی از ابزارهای سرکوب زنان در ایران بود.
پروژه فمتریپ از بلاگرها و جهانگردهای کشورهای مختلف دعوت میکرد با حضور در ایران گردشگری به این کشور را تبلیغ کنند در حالی که زنان دعوت شده به این پروژه با روسری و چادرهایی به رنگ کاشیهای مساجد یا فرشهای ایرانی تصاویری کارتپستالی ثبت میکردند، بیاینکه واقعیت حجاب اجباری در ایران بازنمایی شود.
برخورد با زنان مخالف حجاب توسط حکومت در حالی از سوی وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی جمهوری اسلامی بهعنوان جاذبه گردشگری مطرح شده که روز ۸بهمن۱۴۰۱، «ابراهیم پورفرج»، رییس جامعه تورگردانان ایران گفته بود که «هیچ رزروی برای سفر گردشگران اروپایی به ایران در فصل بهار نداریم و بهنظر میرسد گردشگران بینالمللی برنامهای برای آمدن به ایران ندارند.»
همزمان شماری از شهروندان در استان بوشهر از تخریب کافههای ساحلی بوشهراز سوی ماموران امنیتی بهدلیل عدم رعایت حجاب توسط زنان خبر دادهاند.
پلمب مراکز خرید و کسب و کارهای شخصی و همچنین ممنوعیت ورود شهروندان بدون حجاب به مکانهایی همچون موزه و کتابخانه یا سینما، از جمله رفتارهایی است که حاکمیت برای تحت فشار قرار دادن زنان مخالف حجاب اجباری در پیش گرفته و همچنان در حال گسترش آن است.