چشم‌هایش؛ کوثر خوشنودی‌کیا، ملی‌پوش تیروکمان که حالا از تیر و چشم می‌نویسد

ایران وایر

‫کوثر خشنودی‌کیا‬ را «نابغه» در رشته تیر و کمان معرفی می‌کنند. او احتمالا هرگز تصور نمی‌کرده روزی سیبل یک چشم‌اش باشد و تیر‌انداز با تفنگ نشانه بگیرد. ورزشکاری که یک چشمش را از دست داده.

چهار ماه گذشت. شاید زمان کشته شدن «مهسا [ژینا] امینی» کمتر کسی احتمال می‌داد که طی چند ماه با صدها کشته، زندانی سیاسی، معترض اعدامی و بدن‌های تکه‌پاره مواجه خواهیم شد. جمهوری اسلامی طی چهار ماه، گسترده‌ترین مدل سرکوب خود را پیاده کرد؛ در خیابان مردم را کشت و زنده‌ها را به بند کشید تا بگوید مثل ۴۰ سال گذشته، هیچ خط قرمزی در خشونت و سرکوب ندارد. حالا در کنار خانواده‌های داغدار و سرگردان میان زندان‌ها، گروهی از معترضان طی این چهار ماه، مورد شلیک هدفمند قرار گرفته و سر و صورت‌های‌شان آسیب دیده است. بسیاری از آ‌ن‌ها، در سراسر ایران، چشم‌شان را از دست داده‌اند. گستردگی، نظام‌مند بودن و آگاهی جمهوری اسلامی از شلیک هدفمند به سر و صورت معترضان و آسیب‌های جدی به چشم‌های آن‌ها، بیانگر آن است که جمهوری اسلامی مرتکب «جنایت علیه بشریت» شده است.

در این گزارش، از «کوثر خوشنودی‌کیا» می‌نویسیم. ملی‌پوش رشته «تیروکمان» و مدال‌آور ورزش‌های ملی و بین‌المللی که طی روزهای گذشته، ویدیویی از او در رسانه‌ها منتشر شد. او از دست دادن چشم‌ خود را توسط نیروهای سرکوب توضیح می‌دهد. بعد از چند ساعت، این ورزشکار گفت‌وگو با هر رسانه‌ای را تکذیب کرد.

«ایران‌وایر» با توجه به هدف تهدید قرار گرفتن برخی از قربانیانی که چشم‌شان را از دست داده‌اند، این احتمال را وارد می‌داند که این فرد هم با برخورد نیروهای امنیتی مواجه شده باشد.

***

«از طرف کسانی‌که لباس یگان‌ویژه تن‌شان بود، به ما تیراندازی شد. من و پدرم زخمی شدیم. ایشان دو تیر به دست چپ‌شان خورد، من سه تیر به دست راستم و یکی به چشم چپ‌ام خورد. من هیچ‌وقت ناراحت اتفاقی که افتاده، نخواهم بود، هیچ‌وقت احساس پشیمانی نداشتم از این‌‌که آن روز، در آن لحظه آن‌جا بودم. شاید اگر به خاطر یک سانحه این اتفاق افتاده بود هیچ‌وقت به زندگی برنمی‌گشتم، الان که به خاطر یک هدف بینایی یک چشم‌ام را از دست دادم، در هیچ لحظه‌ای برای خودم و اتفاقی که افتاده، احساس غم نداشتم.»

شبی از شب‌های آذر بود و معترضان به خیابان‌ها آمده بودند. شهرهای مختلف صدای تیر بود و دود اشک‌آور. کوثر خوشنودی‌کیا با پدرش در خیابان بود که هر دو مورد هدف شلیک نیروهای امنیتی قرار گرفتند. یکی از تیرها به النگوی دست کوثر برخورد کرده بود و تکه‌ای از آن هم کنار ساچمه‌ سلاح سرکوبگران، در چشم‌‌اش نشست. همان‌طور که خودش می‌گوید، حالا باید با یک چشم به دنیا نگاه کند. ساچمه‌ای هم در دست چپش هست که زندگی را برای او سخت‌تر کرده است. کوثر با لبخند به دوربین نگاه می‌کند و می‌گوید پشیمان نیست.

پس از پخش این گفته‌ها در رسانه‌ها بود که کوثر خوشنودی‌کیا یا همان «مهبانو» که خودش ترجیح می‌دهد، صفحه‌ اینستاگرام‌ خود را از حالت خصوصی به عمومی تغییر داد و در یک پست نوشت که ویدیو خصوصی بوده و «هیچ مصاحبه‌ای با هیچ خبرگزاری و شبکه داخلی و خارجی صورت نگرفته.»

طبق اطلاع «ایران‌وایر» تعدادی از قربانیان این جنایت جمهوری اسلامی که چشم‌هایشان آسیب دیده، تحت نظر و تهدید هستند که باید سکوت کنند. از سوی دیگر، تعدادی از قربانیان هم در گفت‌وگو با «ایران‌وایر» گفته‌اند بعد از احضار یا بازداشت، آن‌ها برگه‌ای را امضا کرده‌اند که اجازه مطالعه آن را نداشتند. خودشان احتمال می‌دهند تعهد به سکوت و عدم شرکت در تظاهرات بوده است.

کوثر خوشنودی‌کیا [مهبانو] کیست؟
برخی از هم‌تیمی‌هایش در تیم ملی «تیروکمان» کوثر را یک «نابغه» در این رشته معرفی می‌کنند. کسی که بین بچه‌های تیم، شخصیت متفاوتی داشته است. او صاحب چندین مقام بین‌المللی است و در صفحه اینستاگرام‌اش پر است از تصاویرش وقتی با تیر و کمان، هدف خود را نشانه گرفته بود.