ایران‌وایر
مریم اکبری منفرد، با انتشار نامه‌ای از داخل زندان سمنان خطاب به مردم ایران اعلام کرد که ۱۳ سال محبوس بودن نه تنها او را «پشیمان» نکرده بلکه برای ادامه راه «مصمم‌تر» شده است.
مریم اکبری منفرد، زندانی سیاسی با انتشار نامه‌ای از داخل زندان سمنان، با اشاره به ۴۷۴۵ روز زندانی بودن خود می‌نویسد:«این قصه چهار هزار صفحه‌ای نیست، واقعیت عریان زندگی زیر سلطه فاشیست‌هایی است که بر ما تحمیل کردند و ما نخواستیم تن بدهیم.»
او در فرازی از نامه‌اش خطاب به معترضان می‌نویسد:« دختران و پسرانم که جان بر کف در خیابان هستند که اشتیاق بودن در کنارتان هر لحظه در وجودم پر می‌کشد، اگر بازداشت شدید ذره‌ای، سرسوزنی به بازجویان اعتماد نکنید. آن‌ها همجنس ما نیستند! دشمن در هر لحظه دشمن است! ایمان‌تان را به راه‌تان هرچه بیشتر کنید. در انفرادی این تنها دستاویز است».
در بخش دیگری از این نامه، اکبری منفرد به ۱۳ سال دوری از خانواده و فرزندانش اشاره کرده و می‌نویسد:«گر چه با بند بند وجودم دلم می‌خواست در کنار فرزندانم می‌بودم، کدام مادری نمی‌خواهد؟ اما پشیمان نیستم بلکه مصمم‌تر برای ادامه مسیرم هستم. این را هر بار در هر جلسه بازجویی و بازپرسی رسمی و غیررسمی گفته و از تکرارش خرسندم! ۱۳ سال از فرزندانم دور ماندم اما ۱۳سال جنایت را با چشمانم دیدم و عزمم راسخ‌تر شد.»
او در ادامه ایمان قلبی‌اش را دلیل دوام آوردنش در میان «تاریکی شکنجه و طاقت فرسایی زمان» می‌داند و می‌نویسد:«در میان تنهایی با دست‌های خالی این شعله گرم و سرکش همان چیزی است که بازجوها می‌خواهند از لحظه اول دستگیری آن را از زندانی بربایند…تا وجودش یخ کند و تن به یوغ بسپارد…اما من در تمام ۱۳ سال با خشم مقدس از شکنجه‌هایی که شاهد بودم و برجانم نشست، آن را شعله‌ور نگه داشتم! خندیدم و خنده تکثیر کردم تا بتوانم و بتوانیم بایستیم. چرا که مقاومت قلب ماست.»
اکبری منفرد در این نامه به اعدام و زیر شکنجه کشته شدن چهار برادر و خواهرش (علیرضا، رقیه، عبدالرضا و غلامرضا) در دهه ۱۳۶۰ اشاره کرده است.
مریم اکبری منفرد در ۱۰ دی ماه سال ۱۳۸۸ دستگیر شد و خرداد سال ۱۳۸۹ به اتهام «محاربه» به ۱۵ سال حبس محکوم شد. او متهم به هواداری از «سازمان مجاهدین خلق» است که البته خانواده او این اتهام را رد کرده و دلیل دستگیری او را چند تماس با خواهر و برادرش می‌دانند که در «کمپ اشرف» زندگی می‌کردند.
اکبری منفرد اسفند ماه ۱۳۹۹ به زندان سمنان تبعید شده و بیش از ۱۳ سال است که بدون مرخصی در زندان به سر می‌برد.
