گزارش میدانی؛ افزایش استخدام زنان با اهداف جنسی از سوی کارفرمایان

خبرگزاری هرانا

به دلیل نرخ بالای بیکاری در کشور موج جدید افزایش استخدام زنان با اهداف جنسی در میان کارفرمایان گسترش یافته است. در بسیاری از مواقع کارفرمایان به بهانه استخدام زنان را به محل کار کشانده و به صورت غیر مستقیم تمایل خود به برقراری رابطه جنسی را به آنها ابراز می‌کنند. از سوی دیگر، برخی از این افراد با تبلیغ آگهی استخدام در فضای مجازی، سعی در سوء استفاده و تفهیم خواسته‌های جنسی خود به زنان جویای کار دارند. در گزارش میدانی پیش رو، به بررسی این موضوع و تجربیات زنان جویای کار که با پیشنهادهای جنسی از سوی کارفرمان روبرو شده‌اند پرداخته شده است.

به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رویداد ۲۴، استخدام زنان با اهداف جنسی در میان کارفرمایان افزایش یافته است.

در سایه آمار رو به رشد بیکاری در کشور برخی از کارفرمایان از وضعیت موجود سوءاستفاد کرده و نگاه جنسی به زنان در جستجوی کار دارند. در بسیاری از مواقع کارفرمایان به بهانه استخدام زنان را به محل کار کشانده و به صورت غیر مستقیم تمایل خود به برقراری رابطه جنسی را به آنها ابراز می‌کنند. از سوی دیگر، برخی از این افراد با تبلیغ آگهی استخدام در فضای مجازی، سعی در سوء استفاده و تفهیم خواسته‌های جنسی خود به زنان جویان کاردارند. در این گزارش میدانی که توسط خبرگزاری رویداد ۲۴ تهیه شده است، به بررسی آگهی و اسناد و همچنین گفتگو با شاهدان عینی که با پیشنهادهای جنسی از سوی کارفرمان روبه رو شده‌اند پرداخته شده است.

نبود کار و شدت گرفتن بیکاری در میان جوانان و به‌ویژه زنان مدت‌ها است محملی شده برای سوءاستفاده برخی از کارفرمایان از وضعیت موجود. تحمیل ساعات طولانی کار، نبود اضافه کاری در ازای کار بیشتر و اعلام شرایط نامتعارف، تنها گوشه‌ای از این سوءاستفاده‌هاست. این روزها کارفرمایان بدون آنکه مانند گذشته آدرس و نشانی از آن‌ها در دست زنانی باشند که در جستجوی کار با پیشنهاد‌های جنسی برخورد می‌کنند، به جای تلفن و نشانی محل کار، شماره واتساب یا در مواردی تلگرام را در اختیار افراد قرار داده و از آن‌ها می‌خواهند که در صورت تمایل به همکاری به شماره مذکور پیام بدهند.

یک دختر جوان درباره تجربه خود از این آگهی‌ها می‌گوید: مدت‌هاست به دنبال کار هستم، اما کار مورد نظر خودم را پیدا نمی‌کنم، معمولا کارفرما‌ها شرایط غیرمعقولی را پیشنهاد می‌دهند و انتظار دارند با کمترین پرداختی بیشترین خدمات را دریافت کنند. اما آنچه که بیش از همه توهین‌آمیز و مانعی برای یافتن کار مناسب است کثرت آگهی‌هایی است که به نام کار در اختیار سایت‌های منتشر کننده قرار می‌گیرد، اما در واقع حاوی مطالبه جنسی است.

وی ادامه می‌دهد: این افراد گاهی به راحتی توقع خود را بیان می‌کنند مثلا بار‌ها پیش آمده که درخواست عکس تمام‌قد کرده‌اند و وقتی علت را می‌پرسم به راحتی عنوان می‌کنند که به جز خدمات مرتبط با شغل مربوطه انتظار خدمات جنسی هم دارند. برخی می‌گویند کسی را می‌خواهم که همکارم باشد و جور دیگری هم بتوانم در خدمتش باشم. در یک مورد هم کافرما اعلام کرد که انرژی درمان‌گر است و می‌خواهد میزان انرژی‌ام را بسنجد وقتی هم با چنین افرادی برخورد کرده و معترض می‌شوم به سرعت بلاک می‌کنند. گاهی دلم می‌خواهد از چنین افرادی شکایت کنم، اما دستم واقعا بسته است. البته این موضوع تنها برای من اتفاق نیفتاده و سایر دوستانم هم تجربه‌های مشابهی دارند.

خانم پرستاری که این روز‌ها در جستجوی کار است و خدمات پرستاری در منزل ارائه می‌دهد می‌گوید: چند روز پیش با آگهی استخدام پرستار مواجه شدم، به شماره واتسابی که در آگهی بود پیام داده و درخواست توضیح بیشتر کردم، اما آنچه شنیدم برایم عجیب بود.

او توضیح می‌دهد: کارفرما در یک فایل صوتی توضیح داد که یک شرکت مهندسی برای پرسنل ارشد خود که برای اجرای پروژه به شهر‌های دیگر سفر می‌کنند به صورت پروژه‌ای نیاز به پرستار دارد، سوال من این بود که آیا پرسنل ارشد این شرکت در شهر مقصد به هتل نمی‌روند و خدمات مورد نیاز را از هتل‌ها دریافت نمی‌کنند، یا اینکه این افراد به بیماری یا ناتوانی خاصی مبتلا هستند که نیاز به پرستار همراه دارند؟ در کل متوجه شدم که منظور فرد مقابل آن بوده است که این پرسنل ارشد به یک پارتنر جنسی در طول سفر خود نیاز دارند و نه یک پرستار و قاعدتا پیگیر موضوع نشدم.

خشونت علیه زنان نمود‌های مختلفی دارد، تلاش برخی کارفرمایان برای بردگی جنسی کارکنان زن تنها یکی از این نمودهاست. برخی افراد بر این باورند زنانی که شرایط ورود به مشاغلی که راه را برای استفاده جنسی از آن‌ها و در واقع برده‌داری جنسی کارفرما می‌پذیرند خود مقصر بوده و نباید نسبت به آنچه برای‌شان رخ می‌دهد معترض باشند. از منظر این افراد زنانی که شرایط را می‌پذیرند نه قربانی شرایط که همراه و همدست این مردان هستند.

اما حقیقت آن است که وقتی فرد یا گروهی از اضطرار و نبود راهکار مناسب برای فرد یا گروه دیگر از یک سو و قدرت بلامنازع خود در یک موضوع مشخص از طرف دیگر سوءاستفاده می‌کنند، به هر روی در جایگاه متجاوز و متعرض قرار می‌گیرند. در جامعه امروز به وضوح مشاهده می‌کنیم که زنان برای ورود به عرصه کار به شدت در تنگنا بوده و با پینشهادات نامناسبی نیز مواجه می‌شوند. زنانی که بسیاری از آن‌ها نان‌آور خانه بوده یا در حداقلی‌ترین حالت به فعالیت در عرصه‌ای مشخص که در چنگال اقتدار برخی مردان قرار گرفته است علاقه دارند. در این شرایط انتخاب همه زنان یکسان نیست، اما همگی آنان قربانی وضعیتی مشابه هستند، قدرت مردان در عرصه کار و نگاه جنسی به زنان.

آمار اشتغال زنان در کشور
بر اساس آماری که مرکز آمار ایران در فروردین ماه سال جاری منتشر کرد، نرخ بیکاری زنان دو برابر مردان است. از سوی دیگر از زمان شیوع کرونا تاکنون زنان در خط مقدم اخراج‌ها و تعدیل نیرو‌ها قرار داشته اند. برخی متخصصان معتقدند تحریم‌ها و شرایط اقتصادی کشور اشتغال زنان را ۱۴ برابر بیش از مردان تحت تاثیر قرار داده است.

گزارش مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۰ نشان می‌دهد نسبت زنان به مردانی که شغل خود را در سال ۹۹ از دست داده‌اند، حدود ۹ برابر بوده است. بر اساس همین گزارش نرخ بیکاری زنان ایرانی ۳ برابر میانگین جهانی است به این نحو که طی سال ۹۹ نرخ بیکاری زنان ایرانی حدود ۱۵.۶ درصد بوده درحالیکه میانگین نرخ بیکاری زنان در جهان حدود ۵/۵ درصد است. آماری که بعید است بعد از گذشت دو سال تغییر چشمگیری در آن رخ داده باشد.

آمارهای، اما روایت‌های دیگری نیز دارند، در کشور ۳.۵ میلیون زن سرپرست خانوار وجود دارد که نزدیک به ۱.۵ میلیون نفر از آنان را زنان خودسرپرست (خانوار یک‌نفره) تشکیل می‌دهند. همچنین نسبت زنان سرپرست خانوار در دهک کم‌درآمد حدود ۵ برابر زنان سرپرست خانوار در دهک‌های بالای درآمدی است.

نگاهی به این آمار‌ها و قرار دادن آن‌ها در کنار موج کارفرمایانی که با خواسته‌های جنسی خود عرصه کار و اشتغال را بر زنان تنگ می‌کند و توجه به میزان نیاز و اضطرار این زنان نشان می‌دهد که چرا در مواردی زنان حاضر به پذیرش این پیشنهادات علیرغم میل باطنی خود می‌شوند.

جالب آنکه هیچ نهاد یا سازمانی نیست که در چنین مواردی سریعا با موضوع برخورد کند و همان‌هایی که ایجاد آزار و اذیت برای زنان به دلیل سبک پوشش و آرایش در خیابان‌ها را مبارزه با فساد تلقی می‌کنند، در این مورد هیچ کاری انجام نداده و سعی بر ساماندهی این شرایط ندارند.