کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام
یک زندانی که چندی پیش از زندان زنان رشت به مرخصی اعزام شده، در گزارشی به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام ، از وضعیت این زندان چنین نوشته است:
«وضعیت زنان زندانی، بخصوص زنان زندانی عادی در زندان زنان رشت دردناک و البته اسفناک است. برخوردی که زندانبانان و عوامل زندان با زنان زندانی دارند بسیار تحقیرآمیز و خرد کننده است. بیشتر زندانبانان مزدبگیرانی هستند که بخاطر مزدی ناچیز به این شغل گمارده شده اند. برخی از زندانبانان نیز از اعضای خانواده عناصر اطلاعاتی یا بدنه خود نظام هستند. از جمله میتوان از دو زندانبان زن بنامهای «خبری» و «فرجی» نام برد که «خبری» دختر «شهید» و «فرجی» از اعضای خانواده ماموران وزارت اطلاعات است.
جمعیت در قرنطینه
تعداد زندانیان در قرنطینه این زندان از ۷ نفر تا ۳۰ نفر متغیر است. در قرنطینه هیچ آرامشی وجود ندارد. بصورت دائم ورودی و خروجی هست.
وضعیت پزشکی و داروخانه
وضعیت پزشکی خوب نیست. فقط پزشک عمومی وجود دارد و برای بیماریهای خاص هیچ رسیدگی نمی شود. یک زندانی که نیاز به پزشک متخصص داشته باشد باید از هفت خان بگذرد تا بتواند تایید رئیس زندان را بگیرد.
در داروخانه زندان فقط مسکن یافت می شود و بقیه داروها باید توسط خانواده به زندانی برسد. که اینهم در صورتی است که مانع تراشی نشود و زندان، داروی زندانی را به او بدهد. دارو نزد بهداری می ماند و صبح، ظهر و شب سر ساعت عوامل زندان بند به بند زندانیانی که دارو دارند را صدا کرده و تحویل می دهند.
وضعیت بهداشتی – فروشگاه زندان
وضعیت بهداشتی در این زندان خوب نیست. زنان زندانی مجبورند تمامی مایحتاج خود را از فروشگاه زندان بخرند. از آنجا که عوامل زندان از طریق فروشگاه زندان پول هنگفتی به جیب می زنند، زندانیان نام فروشگاه را «چاه نفت» گذاشته اند!. زنان زندانی اجازه ندارند بجز لباس وسیله دیگری از بیرون وارد کنند و در برخی موارد همان لباس را هم باید از فروشگاه با پول خودشان و به قیمت گران تر بخرند.
وضعیت غذایی و آب
فروشگاه زندان مواد غذایی را نیز با چند برابر قیمت می فروشد و به همین دلیل زندانیان توان خرید مواد غذایی را نیز ندارند. تره بار هفته ای یک بار ( دوشنبه یا سه شنبه) فروخته می شود اما با کیفیت پایین تر و خیلی گرانتر از قیمت بیرون و اعتراض زندانیان نیز راه به جایی نبرده است.
خانواده زندانیان با حقوقی که دارند امکان رساندن پول به عزیزانشان برای خرید مواد غذایی را ندارند و زندانیان مجبور هستند با غذای زندان که بی کیفیت و تکراری است سر کنند.
آب آشامیدنی در برخی بندها وجود ندارد و زندانیان مجبور هستند آب را با قیمت گران از فروشگاه بخرند.
خودفروشی و جاسوسی زندانیان ضعیف النفس در زندان زنان رشت
این شرایط سخت و غیرقابل تحمل منجر به رو آوردن برخی انسانهای ضعیف به سمت جاسوسی برای بدست آوردن مزایا و یا دریافت مرخصی شده است. در یک مورد یک زندانی که برای عوامل زندان جاسوسی میکرد حتی از زندانیان سیاسی نیز گزارش میداد. وی میگفت در ازای درخواست آزادی قول دادم که اخبار زندانیان را به عوامل زندان برسانم تا به من آزادی یا مرخصی بدهند. با اینحال عوامل زندان حتی به این افراد نیز رحم نکرده و به وعده هایشان عمل نمی‌کنند.
مادر اطاق!
در زندان زنان رشت یک منصب بنام «مادر اطاق» وجود دارد که همان مسئول اطاق است. این شخص از همه زندانیان بدبخت تر است چون باید برای همه کار کند و اهداف عوامل زندان را نیز پیش ببرد. اما برخی زندانیان فقط به این دلیل که به مادر اتاق زمان تماس بیشتری نسبت به سایرین تعلق می‌گیرد راضی به پذیرش چنین کاری می‌شوند.»
