ارسال کننده: خانم زهرا مبینی24دی
در گفت‌وگو با مهرداد درویش‌پور، سعید پیوندی و جلال ایجادی
پانته‌آ بهرامی
آمارهای رسمی در ایران نشان از افزایش بی‌سابقه طلاق دارد. سازمان ثبت احوال آمار طلاق را تا پایان آذرماه ۱۳۹۲ خورشیدی حدود ۱۰۸ هزار اعلام کرده است که در مقایسه با سال گذشته حدود ۱۳ درصد افزایش نشان می‌دهد.
برخی از جامعه‌شناسان این افزایش را به عنوان پدیده‌ای اجتماعی می‌دانند که گریز از آن، موازی با رشد جامعه مدرن و گذار ایران از جامعه سنتی به مدرن، غیر ممکن است. برخی دیگر اما طلاق را به عنوان یک آسیب اجتماعی ارزیابی می‌کنند.
از سوی دیگر به تازگی لزوم تصویب لایحه «تامین امنیت زنان در برابر خشونت» مطرح شده است. این لایحه به طور کلی به موضوع خشونت‌های پیش و پس از طلاق، خشونت خانگی و غیره می‌پردازد.
برخی از کارشناسان و فعالان حقوق زنان تصویب چنین لایحه‌ای را گامی به جلو و برخی تغییرات ساختاری را راه حل کاهش خشونت علیه زنان می‌دانند.
آیا افزایش طلاق با رشد فردیت در ایران رابطه‌ای معنادار دارد؟ آیا افزایش طلاق از نمودهای گذار جامعه سنتی به جامعه مدرن است؟
در چنین شرایطی در میان فعالان حقوق زنان و کارشناسان مسائل اجتماعی پرسش‌های مختلفی مطرح است:
افزایش طلاق ساختارهای سنتی خانواده در ایران را سست کرده است. آیا افزایش طلاق با رشد فردیت در ایران رابطه‌ای معنادار دارد؟ آیا افزایش طلاق از نمودهای گذار جامعه سنتی به جامعه مدرن است؟
در جامعه‌ای مثل ایران، زنان، به ویژه زنانی که دارای فرزند هستند، پس از طلاق ناچارند یا به خانه پدر و مادر خود بازگردند یا برای تامین فرزندان شان تن به ازدواج های ناخواسته دهند. در این میان، وضعیت کودکان آنان در درجه نخست اهمیت قرار می‌گیرد. آیا در چنین شرایطی طلاق به نفع زنان است؟
تا چه اندازه لایحه تامین امنیت زنان در برابر خشونت می‌تواند این شمار از زنان را در مقابل خشونت بیمه کند؟
این پرسش‌ها را در یک گزارش رادیویی، با سه پژوهشگر و استاد دانشگاه، مهرداد درویش‌پور، جلال ایجادی و سعید پیوندی در میان گذاشته‌ایم.
