بالاترین
نتایج یک پژوهش بر روی پنجاه دختر کار بین ۶ تا ۱۶ سال نشان می‌دهد که آن‌ها هر روزه در معرض متلک جنسی و آزارهای کلامی هستند. این دختران به‌خوبی قادر به تشخیص متلک‌های جنسی بوده و در مصاحبه با پژوهشگر اعلام کرده‌اند که از شنیدن آن متلک‌ها و آزارهای کلامی اذیت می‌شوند. دختران کار برای مقابله با آزارهای جنسی و نشنیدن متلک‌های جنسی دو راهکار دارند. آن‌ها خودشان را به شکل پسرها درمی‌آورند، لباس‌های پسرانه می‌پوشند و موهای خود را کوتاه می‌کنند، همچنین این دختران برای دوربودن از آزارهای هر روزه خیابانی گروه‌های حمایتی تشکیل می‌دهند.
این کودکان بر اساس هویت قومیتی یا ملیت خود، یعنی ایرانی یا افغانستانی‌بودن، گروه‌های دوستی و حمایت‌گرانه تشکیل می‌دهند تا کم‌تر احساس بی‌پناهی کنند. با آن که استراتژی معصومانه این کودکان ممکن است آن‌ها را تا حدودی از آزارها و اذیت‌های پیاپی در امان بدارد، شدت آزارهای جنسی و متلک‌های خیابانی به حدی است که آن‌ها به رغم سختی در بیان و توضیح آزارها و رفتارهای جنسی در ارتباط با خود و دوستان‌شان، کاملا از محتوای جنسی آن آزارها مطلع هستند و دقیقا می‌دانند بر سر کدام دوست‌‌شان چه بلایی آمده است.
با آنکه ممکن است متلک‌های جنسی به دختران کار در خیابان به اندازه در معرض تجاوزهای جنسی وحشیانه بودن و خطر تصادف در خیابان و مرگ آن‌ها پرمخاطره به نظر نرسد، همین که این دختران در معرض محتوایی ناخواسته و جنسی، آن هم به صورت هر روزه و مکرر قرار می‌گیرند، باعث می‌شود که آسیب‌های روحی و روانی جبران‌ناپذیری را بر روان خود تجربه کنند.
پژوهش‌ها نشان می‌دهند که کودکانی که به صورت ناخواسته در معرض محتوای جنسی قرار می‌گیرند، حتی اگر معنای سکس را نفهمند، محتوای جنسی را برای مدت‌ها در حافظه خود ثبت می‌کنند. این محتوای ناخواسته می‌تواند به افسردگی، اضطراب، آشفتگی و سردرگمی در این کودکان منجر شده و سلامت روحی و روانی آن‌ها را در معرض خطر قرار دهد. از تبعات دیگر می‌تواند این باشد که ذهن این دختران به صورت ناخواسته، اغراق‌آمیز و وسواسی درگیر سکس شود و این موضوع چه بسا هویت، زندگی و رفتارهای جنسی آنان را نیز در آینده، تهدید کند.
متلک و آزارهای خیابانی علیه زنان و دختران ایرانی یک بیماری مزمن و رنجی دائم و روزمره است. با آنکه در سال‌های اخیر فعالیت‌های کنشگرانه و کارزارهای اینترنتی بسیاری سعی داشته‌اند به نوعی در ارتباط با مسئله آزارهای خیابانی و متلک ایجاد آگاهی کرده و به دنبال راه حلی عملی باشند، همچنان زنان و دختران ایرانی پیگیری شکایت علیه متخلفان و آزارگران را بی‌فایده و عملکرد پلیس، نیروهای انتظامی و نهادهای قانونی را ناکافی می‌دانند.
با آنکه متلک و آزار جنسی در قوانین حال حاضر به دقت جرم‌انگاری نشده است، ماده ۶۱۹ قانون مجازات اسلامی موجود، مدعی است که می‌تواند «زنان» و «اطفال» را از آزار خیابانی مصون بدارد. طبق این ماده، کسانی که با الفاظ و حرکات مخالف شئونات اسلامی زنان و اطفال را در خیابان مورد آزار قرار دهند با مجازات شلاق و زندان روبه‌رو خواهند شد. با این همه به دلیل طولانی‌بودن و پردردسربودن مسیرهای قانونی عملا آزارگران با مجازاتی روبه‌رو نمی‌شوند. در نهایت، پرسش این است که چه قانون و چه نهادی می‌تواند از دختران کار در برابر متلک و آزارهای جنسی کلامی مراقبت کند؟
