۱۵ نفر از اعضای خانواده و امضاکنندگان بیانیه مشهور به ۱۴(درخواست استعفای آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی) در آستانه سالگرد انتشار این بیانیه، خواستار آزادی بدون قید و شرط زندانیان سیاسی از جمله امضاکنندگان زندانی این بیانیه شدند.
امضاکنندگان بیانیه، که نسخه‌ای از آن نیز به صدای آمریکا ارسال شده می‌گویند، با آغاز سومین سال انتشار این بیانیه، کماکان برخی از امضاکنندگان آن از جمله محمد نوریزاد، گیتی پورفاضل، رضا مهرگان و زهرا جمالی در زندان اوین و هاشم خواستار، محمدحسین سپهری و کمال جعفری یزدی در زندان وکیل‌آباد مشهد، «اسیر بی‌عدالتی» هستند.
امضا کنند‌گان این نامه که در میان آنها نام زرتشت احمدی راغب، شهلا انتصاری ، شهلا جهانبین و جواد لعل محمدی، امضاکنندگان بیانیه ۱۴ و خانواده‌های محمد نوریزاد ، محمدحسین سپهری و هاشم خواستاربه چشم می‌خورد، می‌گویند: «خواهان آزادی بدون قید و شرط یاران و عزیزان خود هستیم و ابراز عقیده، مخالفت، انتقاد و اعتراض علیه استبداد را از حقوق قانونی و اساسی خود و همه شهروندان ایران می‌دانیم.»
در ادامه این بیانیه آمده است که، «زندانی کردن کنشگران آگاه و آزادیخواه؛ نقض حقوق شهروندی و مغایر با قوانین حقوق بشری است و رژیم حاکم موظف می‌باشد دست از قانون شکنی و استبداد برداشته، و زندانیان سرافراز سیاسی از جمله؛ عزیزان دربند بیانیه ۱۴ را بدون قید و شرط آزاد کند.»
خرداد ماه سال ۹۸، ۱۴ تن از فعالان سیاسی و مدنی با انتشار بیانیه‌ای خطاب به خامنه‌ای خواستار استعفای او و تغییر قانون اساسی ایران شدند. آنها گفتند که قانون اساسی کنونی «مجلسی فرمایشی، دولتی بی اختیار، و قوه قضائیه‌ای غیرمستقل» ایجاد کرده است. اواسط مرداد ماه همان سال نیز ۱۴ تن از زنان کنشگر مدنی با توجه به نابرابری‌ها و مشکلات زنان در ایران، با انتشار نامه‌ای خواستار عبور از جمهوری اسلامی و تدوین قانون اساسی جدید شدند.
