ساری – ایرنا – مدیرکل بهزیستی مازندران گفت که چتر حمایت از زنان آسیب‌پذیر مازندران سه برابر شد و آمار زنان زیر پوشش طی هشت سال گذشته به بیش از ۱۵ هزار نفر رسیده است.
فرزاد گوهردهی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : بیشترین آسیب به زنان در کنار مشکلات روحی و اجتماعی دغدغه های اقتصادی است و مهم ترین شکل حمایتی از زنان آسیب پذیر نیز کمک های معیشتی در قالب مستمری می باشد.
وی به رشد سه برابری چتر حمایتی بهزیستی برای زنان آسیب دیده اجتماعی مازندران اشاره کرد و ادامه داد: در سال ۹۲ تعداد زنان آسیب پذیر تحت پوشش بهزیستی مازندران پنج هزار و ۲۷۳ نفر بود در حالی که این آمار پایان سال گذشته به ۱۵ هزار و ۵۸۵ نفر رسید.
مدیرکل بهزیستی مازندران گفت : در حال حاضر میزان مستمری زنان تحت پوشش بهزیستی برای یک نفر مبلغ ۶۳۵ هزار ریال مستمری به همراه یک میلیون و ۲۵۰ هزار ریال از محل هدفمندی یارانه ها، ۲ نفره ۷۲۰هزار ریال مستمری و ۲ میلیون و ۴۸۰ هزار یال از محل هدفمندی، سه نفره چهار میلیون و ۱۷۰ هزار ریال، چهار نفره پنج میلیون و ۴۰۵ هزار ریال، پنج نفره حدود ۶ میلیون ریال است.
وی همچنین به طرح یارانه معیشتی برای زنان آسیب دیده اجتماعی استان اشاره کرد و افزود : با وجود اینکه پیش از سال ۹۲ هیچکس در مازندران تحت پوشش این طرح نبود، اما اکنون ۹ هزار و ۷۳۷نفر از بانوان استان زیر چتر این طرح قرار گرفتند که به همراه مستمری آنان لحاظ شده است.
گوهردهی به ارتقای طرح غربالگری سلامت با هدف توانمند سازی زنان محروم و فقرا با اولویت زنان سرپرست خانوار اشاره کرد و گفت : در این طرح که در راستای تشخیص زود هنگام بیماری ها بخصوص سرطان رحم و پستان زنان اجرا شده که یکی ازشایع ترین سرطان ها و علت مرگ و میر آنها می باشد ، تاکنون ۲ میلیارد و ۶۱۰ میلیون ریال اعتبار از منابع دولتی جذب و هزینه شد.
برخوداری ۲ و هزار ۴۰۰ نفر از بیمه روستایی و عشایری
مدیرکل بهزیستی مازندران برخوداری زنان آسیب پذیر روستایی از بیمه روستایی و عشایری را از دیگر دستاوردهای هفت سال گذشته عنوان کرد و اظهار داشت: به دلایل نامعلومی پیش از سال ۹۲ هیچکس از زنان تحت پوشش بهزیستی از این طرح برخودار نشدند.
به گفته گوهردهی این طرح در راستای تعمیم و گسترش پوشش بیمه ای به گروه های خاص جامعه شامل مددجویان و زنان سرپرست خانوار روستایی تحت پوشش سازمان بهزیستی با همکاری سازمان هدفمند سازی یارانه ها و سازمان بهزیستی انجام می شود که مستلزم برخوداری از شرایط بازنشستگی سازمان تامین اجتماعی است و حق بیمه سالیانه هربیمه شده توسط بهزیستی کشور پرداخت می شود.
وی افزود : در هفت سال گذشته ۲ هزار و ۴۲۱ زن روستایی تحت پوشش بهزیستی و زنان سرپرست خانوار از بیمه روستایی و عشایری برخودار شدند.
اشتغال ، تدبیری برای توانمند سازی
مدیرکل بهزیستی مازندران همچنین به توانمند سازی بانوان تحت پوشش بهزیستی در قالب طرح مالی خرد اشاره کرد و گفت: این طرح برای نخستین بار با ابتکار دولت تدبیر و امید اجرایی شد.
وی افزود : این طرح فرایندی با هدف کلی توانمندسازی، ارتقاء و بهبود سطح معیشت زندگی، مقاوم سازی در برابر شوک های اقتصادی افراد کم درآمد و آسیب پذیر واجد شرایط با تاکید بر قشر زنان و جوانان روستایی از جمله زنان سرپرست خانوار و خود سرپرست است که از طریق ایجاد یا توسعه کسب و کار خرد و فردی با تشکیل و توانمندسازی گروه های خودیار به عنوان واسطه مالی محلی و تسهیل دستیابی آنها به تسهیلات بانک کشاورزی اجرایی می شود.
گوهردهی با بیان اینکه در حال حاضر این طرح دارای ۳۱۹ عضو است که چهار هزار زن آسیب پذیر و سرپرست خانوار زیر چتر آن به فعالیت اقتصادی و کشاورزی می پردازند ، گفت : تاکنون دولت برای ارتقا و توانمندسازی فعالیت اقتصادی این طرح در استان مازندران ۱۳ میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان تسهیلات تخصیص داده است.
وی همچنین به طرح گروه های خودیار نیز اشاره کرد و گفت : در این طرح گروه های متشکل از زنان سرپرست خانوار تشکیل می شوند تا با یک هدف مشترک و روابط درونی به همراه فعالیت در یک حوزه شغلی یا اقتصادی، نیازهای مختلف فردی و گروهی خود را از طریق کوشش های جمعی تامین نمایند.
مدیرکل بهزیستی مازندران با اشاره به اینکه ۳۳ گروه متشکل از ۱۱۰ بانوی تحت پوشش بهزیستی در طرح گروه های خودیار استان فعال هستند ، افزود: برای این طرح نیز دولت تا به امروز حدود ۱۵ میلیارد ریال اعتبار و تسهیلات تخصیص داده است.
وی اقدامات دولت در حوزه توامند سازی زنان تحت پوشش بهزیستی مازندران را غیر قابل مقایسه با دوران گذشته توصیف کردو گفت: متاسفانه به دلیل انباشت مشکلات دغدغه زنان مازندران بسیار است که نیازمند نگاه دولتی و فرا دولتی می باشد.
گوهردهی حضور قوی خیرین و کارفرمایان بخش های خصوصی را برای استقلال اقتصادی زنان به خوصوص زنان سرپرست خانوار را یک ضرورت توصیف کرد و افزود: باید جامعه نسبت به این قشر احساس مسئولیت داشته باشد.
