نایب رئیس‌شورای بخش ایرندگان از توابع شهرستان خاش در سیستان و بلوچستان روایت تلخی از زندگی اهالی روستاهای این منطقه دارد؛ از فقر و تحصیل کودکان در مدارس خشتی و کپری گرفته تا نبود آب و امکانات بهداشتی همه و همه سیمای فقر و تنگدستی مردمانی را حکایت می‌کند که جدالی نابرابر با کمبودهای زندگی دارند.
عمر محمود زهی در گفت و گو با خبرنگار ایلنا درباره وضعیت روستاهای بخش ایرندگان استان سیستان و بلوچستان، گفت: در این بخش بیشتر روستاهایی که در دامنه کوه “بیرک” واقع شده‌اند متاسفانه فاقد فضاهای آموزشی استاندارد هستند. از جمله این روستاها می توان به “گواتامک” اشاره کرد که چندی پیش با پخش شدن کلیپی از شرایط فضای آموزشی این روستا خیرینی از استان‌های تهران، خراسان رضوی و هرمزگان اعلام آمادگی کردند تا در ساخت مدرسه ای در این منطقه با مسئولان مربوط همکاری کنند.
این مقام مسئول افزود : پیشتر نیز برای این روستا 2 کانکس از سوی اداره کل نوسازی نصب شد. قراراست بزودی کلنگ ساخت مدرسه 6 کلاسه این روستا هم به زمین زده شود.
دانش آموزانی که هنوز در کلاس های کپری درس می خوانند
وی ادامه داد: در همجواری روستای “گواتامک” حدودا 10-12 روستای دیگر وجود دارد که در شرایط آموزشی حادتری قرار دارند. متاسفانه دانش آموزان این مناطق در مدارس خشتی و گلی، سنگی و گلی، کپر و کانکس مشغول به تحصیل هستند. چند سال پیش 7-8 دستگاه کانکس از اداره نوسازی مدارس در این روستاها نصب شد ولی باز پاسخگوی نیازهای بی‌شمار منطقه نبود.
مدارسی که بیش از 4 دهه هنوز بازسازی نشده اند
محمودزهی افزود: برخی از فضاهای آموزشی غیر استاندارد در منطقه بسیار فرسوده اند و زمان ساخت شان به بیش از 40 سال پیش باز می گردد که با گذشت این همه سال کوچکترین تعمیرات و مرمتی در این مدارس انجام نشده ،یکی از آنها مدرسه شبانه روزی دخترانه در ایرندگان است.
آب
25 دانش آموز داخل خیمه درس می خوانند
نایب رئیس شورای بخش ایرندگان عنوان کرد: متاسفانه در یکی از روستاهای ایرندگان 25 دانش آموز داخل یک خیمه مشغول به تحصیل اند. آن هم چادری که از جمعیت هلال احمر برای این دانش آموزان گرفته ایم. اهالی این روستاها بسیار فقیرند و از شرایط اقتصادی مناسبی برخوردار نیستند. هرخانواری داخل یک اتاق ، گلی و کپری زندگی می کنند. در واقع آنجا خانه ای هم نیست که از روستاییان درخواست کنیم برای کلاس درس در اختیار دانش آموزان قرار دهند. در روستای نراپ دانش آموزان داخل کپر مشغول به تحصیل هستند.
محمودزهی گفت: برای دانش آموزان دوره متوسطه که از روستاهای صعب العبور مجبور بودند به مرکز استان بروند دوره های اقماری تشکیل شد که متاسفانه به دلیل عدم فضای آموزشی مناسب این کلاس ها هم با توجه به وضعیت بیماری کرونا در حال حاضر تشکیل نمی‌شود
مسئول نمایندگی آموزش و پرورش ایرندگان ادامه داد: برای دانش آموزان دوره متوسطه که از روستاهای صعب العبور مجبور بودند به مرکز استان بروند دوره های اقماری تشکیل شد که متاسفانه به دلیل عدم فضای آموزشی مناسب این کلاس ها هم با توجه به وضعیت بیماری کرونا در حال حاضر تشکیل نمی‌شود به همین دلیل تعدادی از این دانش آموزان مجبور به ترک تحصیل شدند.
ترک تحصیل دانش آموزان و ازدواج های زود هنگام
وی تصریح کرد: بسیاری از دانش آموزان و بخصوص دختران روستایی منطقه ترک تحصیل کرده‌اند برخی از والدین به دختران خود اجازه رفتن به مدارس شبانه روزی را در بخش مرکزی نمی دهند و آنها را وادار به ازدواج می کنند .بسیاری از ازدواج ها هم مشکلات خودش را دارد.
نایب رئیس شورای بخش ایرندگان در ادامه گفت: بیشتر اهالی این روستاها بجز دریافت یارانه هیچ گونه منبع درآمدی ندارند و از گذشته های دور اجدادشان در دامنه کوه “بیرک” به دامداری مشغول بودند. هم اکنون برخی از این اهالی به تعداد انگشت شماری دام دارند. بیشترشان یا با یارانه زندگی می کنند و یا به عنوان کارگر فصلی به کرمان و رفسنجان برای پسته چینی می روند.
جاده
نبود آب شرب در برخی از روستاهای منطقه
وی عنوان کرد: از جمله مشکلات اهالی منطقه نبود آب شرب است.در سال های گذشته خود عشایر ساکن در منطقه از طریق چشمه ای در کوهستان با یک شاخه لوله آب را به منطقه منتقل کردند که آن لوله هم بخاطر بارندگی های شدید و جاری شدن سیلاب می شکند و ماه ها طول می کشد تا دوباره تعمیر شود که در آن مدت هم مردم از داشتن آب شرب بی بهره اند.
نبود حتی یک خانه بهداشت در منطقه
مسئول نمایندگی آموزش و پرورش ایرندگان ادامه داد: روستاهای منطقه هیچ گونه دسترسی به خانه بهداشت ندارند و از آنجایی که فاقد هرگونه وسیله نقلیه هستند باید منتظر بمانند که از شهر خودرویی به این مسیر بیاید که فرد بیمار را به یک مرکز درمانی برساند به یاد دارم که زنی به دلیل دیر رسیدن به مراکز درمانی در محل سکونتش و پیش چشم عزیزانش جان باخت.
محمودزهی گفت: برای ساخت خانه بهداشت در روستای محمود آباد زمین واگذار شده و حتی مصوب شد که آغاز به ساخت شود. اما این اتفاق صورت نمی گیرد زیرا مسئولان مدام اعلام می کنند که جمعیت این منطقه باید به حد نصاب برسد . اگر این درمانگاه احداث شود 40 – 50 روستا را پوشش درمانی می دهد. آن هم روستاهایی که در بحث جاده ها بسیار سخت گذر بوده و دسترسی به مرکز بخش برای‌شان سخت است. ای کاش مسئولان تعداد جمعیت را درنظر نگیرند بلکه شرایط سخت اهالی منطقه را در نظر بگیرند. روستاهای پراکنده و صعب العبور و فقر مردم منطقه را ببینند و هرچه زودتر اقدام به ساخت درمانگاه کنند.
عدم ورود خیرین به مشکلات روستاها به دلیل مشکلات جاده‌ای
وی عنوان کرد: قبلا خیرینی بودند که برای مشکلات آموزشی و بهداشتی منطقه می خواستند اقدام کنند که متاسفانه به دلیل مشکلات جاده ای و عدم دسترسی به روستاها نتوانستند کاری کنند. اینجا جاده های روستایی سنگلاخی، کوهستانی و سخت گذر است.
محمود زهی در پایان افزود: تعدادی روستا فاقد برق هستند و 95 درصد تیرهای برق فرسوده هستند. بسیاری از روستاها ترانس برق شان مشکل دارد و جوابگوی نیاز برق مورد نیاز اهالی نیست. این مناطق نیاز به توسعه شبکه برق دارد و شوراها و دهیاران تا کنون گزارش های متعددی در این زمینه داد‌ه اند اما کو گوش شنو
