عفو بین‌الملل در کازاری برای فشار بر جمهوری اسلامی در جهت رسیدگی به وضع نسرین ستوده و آزادی او متن یک نامه را منتشر کرده و از همه شهروندان و مدافعان حقوق بشر خواسته که با امضای خود، آن را برای رئیس قوه قضائیه ارسال کنند.
سازمان عفو بین‌الملل در چارچوب کارزار برای آزادی نسرین ستوده متن نامه‌ای را انتشار داده و از همه شهروندان و کسانی که دغدغه آزادی و رعایت حقوق بشر را دارند خواسته که با امضای نسخه‌ای از آن و ارسال به ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه، در این کارزار مشارکت کنند.
نامه در توضیح ضرورت این کارزا به وضعیت سلامت به خطر افتاده نسرین ستوده اشاره کرده که به رغم نیاز به مداوای کلینکی، دوباره به زندان بازگردانده شده است.
ستوده پس از آن به بیمارستان اعزام شد که حال او در نتیجه اعتصاب غذا رو به وخامت گذاشت. او از روز ۲۱ مرداد در اعتراض به برخوردهای فراقانونی و بی‌اعتنایی متولیان امر به حق آزادی مشروط زندانیان سیاسی و عقیدتی، اعتصاب غذا کرد.
عفو بین‌الملل در متن نامه‌ای که برای امضا و ارسال از سوی شهروندان و مدافعان حقوق بشر منتشر کرده با شرح اعتصاب غذای ستوده ۵۷ ساله که از بیش از ۴۰ روز پیش ادامه دارد به اعزام او به بیمارستان در روز شنبه ۳۰ شهریور اشاره کرده است.
پس از انتقال دوباره ستوده به زندان در روز چهارشنبه دوم مهر، او در گفت‌وگویی تلفنی به همسرش رضا خندان می‌گوید که بنا به تشخیص پزشکان به مداوای قلبی نیاز دارد، ولی مقام‌های قضایی دوباره او را در بخش قرنطینه زندان زنان در اوین حبس کرده‌اند. او از ادامه اعتصاب غذای خود خبر داده، بدون آن که امکان مراقبت‌های پزشکی در اختیار باشد.
عفو بین‌الملل در ادامه نامه خود وضعیت ستوده پس از انتقال از بیمارستان به زندان را نگرانی‌آور توصیف کرده، به خصوص که او از مراقبت‌ها و معاینات پزشکی ضرور در زندان محروم است.
در نامه به محرومیت خانواده ستوده از ملاقات او به هنگام بستری‌بودن در بیمارستان و از عدم دسترسی آنها به پزشکان معالج و نتایج آزمایش‌های ستوده اشاره می‌شود. این بی‌اطلاعی خانواده از معاینات و تشخیص‌های پزشکی ستوده موجب نگرانی و بیم آنها از وضعیت سلامت او شده است.
ستوده در پی دو محاکمه بحث‌انگیز و فاقد شرایط اولیه یک دادرسی عادلانه در سال‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۷ که معطوف به مجازات و ارعاب او به خاطر فعالیت مسالمت‌آمیزش در دفاع از حقوق بشر بود مجموعاَ به ۳۸سال و ۶ ماه زندان و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شد. این مجازات از جمله به دلیل اعتراض و وکالت او در پرونده‌های مربوط به مقاومت در برابر حجاب و نیز اعتراض و کارزار علیه مجازات اعدام بوده است. گرچه مقام‌های قوه قضائیه به طور شفاهی گفته‌اند که مجازات‌های دادگاه اول منتفی شده، ولی به طور کتبی این این مسئله به ستوده ابلاغ نشده است.
عفو بین‌الملل همچنین به ارعاب و آزار خانواده ستوده، از جمله بازداشت موقت مهرآوه خندان، دختر نسرین ستوده در ۲۷ مرداد سال جاری و مسدودکردن حساب‌های بانکی ستوده اشاره کرده است.
خواست آزادی سریع و بی‌قید و شرط نسرین ستوده مطالبه محوری در نامه عفو بین‌الملل است که از شهروندان و مدافعان حقوق بشر خواهان امضای نسخه‌ای از آن و ارسالش برای رئیس قوه قضائیه، از طریق نهادها و نمانیدگی‌های مختلف جمهوری اسلامی شده است: «نسرین ستوده به خاطر فکر و اندیشه‌اش در زندان است، و بازداشت و حبس او صرفا به خاطر کار مسالمت‌آمیز او در دفاع از حقوق بشر است.»
نامه همچنین از قوه قضائیه می‌خواهد که تا زمان آزادی ستوده مطابق با معیارهای اخلاق پزشکی در بیرون از زندان از امکانات پزشکی لازم برخوردار شود و امکان ملاقات خانواده را داشته باشد. توقف ارعاب و آزار خانواده ستوده نیز بخش دیگری از درخواست نامه از رئیس قوه قضائیه است.
