هرانا
پریسا سیفی، شهروند اهل کامیاران با گذشت ۱۰۰ روز از زمان بازداشت، کماکان به صورت بلاتکلیف در بازداشت بسر می‌برد و از ده روز پیش در اعتراض به تداوم بازداشت و شرایط خود دست به اعتصاب غذا زده است. خانم سیفی پیشتر در رابطه با اعتراضات سراسری موسوم به “اعتراضات آبان ماه” توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در سنندج بازداشت شده بود.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، پریسا سیفی، شهروند بازداشتی اهل کامیاران از ده روز قبل در اعتراض به تداوم بازداشت و شرایط خود دست به اعتصاب غذا زده است.
پریسا سیفی پیشتر در تاریخ ۲۱ آبان ماه در جریان تجمعات اعتراضی آبان ماه امسال توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در سنندج بازداشت و به بازداشتگاه اطلاعات سنندج منتقل شد. وی نهایتا پس از مدتی از بازداشتگاه این نهاد امنیتی به بازداشتگاه کانون اصلاح و تربیت زندان زنان سنندج منتقل شد. علیرغم پیگیری‌های خانواده خانم سیفی تاکنون تغییری در وضعیت وی ایجاد نشده است.
یک منبع نزدیک به خانواده پریسا سیفی در خصوص شرایط او به هرانا گفت: “پریسا سیفی پس از انتقال به بازداشتگاه کانون اصلاح و تربیت زندان زنان سنندج نیز کماکان تحت فشار قرار دارد. پرونده او نزدیک به چهار هفته است که به دادگاه انقلاب سنندج منتقل شده اما برگزاری دادگاه هربار به بهانه‌ای به تعویق انداخته می‌شود. در حال حاضر نیز وضعیت جسمی او به دلیل اعتصاب غذا نامساعد است”.
تا لحظه تنظیم این گزارش از اتهامات مطروحه علیه این شهروند اطلاعی در دست نیست.
لازم به یادآوری است از روز جمعه ۲۴ آبان ماه ۹۸ معترضان در واکنش به افزایش قیمت بنزین در شهرهای مختلف به خیابان آمدند. محمد جواد کولیوند، نماینده مردم کرج در مجلس گفت این اعتراضات در روز اول جمعه ۲۴ آبان ماه در ۷۱۹ نقطه از کشور رخ داد. سید حسین نقوی حسینی سخنگوی کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس نیز روز دوشنبه ۴ آذرماه، آمار بازداشتی های اعتراضات اخیر را حدود ۷ هزار نفر اعلام کرد.
نسخه کامل گزارش هرانا از این اعتراضات را تحت عنوان “آبان خونین” می‌توانید در این لینک مطالعه کنید.
هرانا همچنین در تاریخ ۲ دی ماه در گزارشی جداگانه با عنوان “گلوله و عفونت؛ بحران زخمی‌های اعتراضات آبان ماه” به وضعیت شماری از زخمی شدگان در جریان اعتراضات آبان پرداخته بود.
بسیاری از زندانیان در ایران به عنوان آخرین راه برای رسیدن به خواسته‌هایشان دست به اعتصاب غذای اعتراضی می‌زنند. بسیاری از این اعتصاب‌ها در اعتراض به عدم رسیدگی به مشکلات پرونده، مراعات نشدن حقوق زندانی و یا بازداشتی و بلاتکلیفی‌های بلندمدت بوده است.
