هرانا
معصومه نعمتی، مادر آتنا دائمی، کنشگر مدنی محبوس در بند زنان زندان اوین با نگارش نامه ای سرگشاده ضمن ابراز نگرانی در مورد وضعیت دختر خود خواهان پاسخگویی وزیر اطلاعات در این رابطه شد. معصومه نعمتی در خصوص “شکنجه های اعمال شده بر فرزندش”، گفت: “من مادر آتنا دائمی دختری هستم که بارها در زندان شکنجه شد. زمانی که دخترم در انفرادی بود بارها با فکر شکنجه شدنش شکستم. هرگز نتوانستم از دخترم در مورد شکنجه های دوران بازجویی سوال کنم اما هربار که کسی از من یا آتنا در مورد شکنجه‌ها سوال کرد و من مجبور به شنیدن شدم، شکستم.”.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز ۱۷ دی‌ماه ۱۳۹۷، معصومه نعمتی، مادر آتنا دائمی طی نامه‌ای خواهان پاسخگویی وزیر اطلاعات در مورد شکنجه خود و دخترش شد.
متن کامل این نامه عینا در ادامه می‌آید:
“من مادر آتنا دائمی دختری هستم که بارها در زندان شکنجه شد. زمانی که دخترم در انفرادی بود بارها با فکر شکنجه شدنش شکستم. هرگز نتوانستم از دخترم در مورد شکنجه های دوران بازجویی سوال کنم اما هربار که کسی از من یا آتنا در مورد شکنجه‌ها سوال کرد و من مجبور به شنیدن شدم، شکستم.
شکنجه نه فقط در دوران بازجویی بلکه در تمام مدت انفرادی و بازجویی و حبس و دادگاه و زندان و دادسرا در ایران رایج است، در تمام لحظه‌هایی که همراه با آتنا بودم در دادگاه و دادسرا شاهد بودم که قاضی و بازپرس و دادیار و … هرگز دست از تحقیر و شکنجه روانی فرزندم بر نداشتند.
این شکنجه‌ها فقط مختص زندانیان نیست، همراه با زندانی خانواده‌های‌شان نیز شکنجه می‌شوند. نه فقط شکنجه روحی و روانی که خود من و دخترم هانیه سال گذشته زمانی که در مقابل زندان اوین برای پیگیری پرونده انتقال آتنا رفته بودیم به مدت پنج ساعت بازداشت شدیم و مورد ضرب و شتم ماموران و نیروهای لباس شخصی سپاه و زندان قرار گرفتیم.
کتک زدن و فحاشی به یک مادر در کدام مسلک و دین و کشور مورد تایید است؟ زمانی که در مقابل زندان به همراه دختر کوچکم مورد هجوم حداقل۱۰ مامور مرد قرار گرفتیم، خود را در مقابل دختر کوچکم قرار می‌دادم تا ضربه های باتوم و شوکر به جگر گوشه‌ام اصابت نکند که آن ضربه‌ها بعد از گذشت یک سال آثار خود را نشان داده و امروز قادر به راه رفتن نیستم.
زمانی که ماموران لباس شخصی الفاظ رکیک و جنسی به زبان می‌آوردند در خود شکستم و تحقیر شدم، اما تنها نگرانی من در آن زمان دخترم بود با تمام قدرتم دستش را در دستم نگه می‌داشتم که مبادا او را هم مانند آتنایم از من جدا کنند، شکنجه‌ی من، خورد شدن من، زمانی تکمیل شد که بعد از آن ضرب و شتم درد به جانم افتاد بارها با خودم تکرار کردم چه بر سر فرزندم در انفرادی آمده؟ یا زمانی که دخترم را به زندان قرچک بردند چگونه او را مورد ضرب و شتم قرار دادند؟ زمانی که به منِ مادر رحم نکردند با او چه کردند؟
پس از گذشت چهار سال اکنون من آن فرد سالم سابق نیستم. مادری هستم با روحی آزرده و جسمی آسیب‌دیده که حتی ایستادن و راه رفتن برایم دشوار شده و شکنجه امروز من این است که به دلیل بیماری و جراحی شاید نتوانم برای مدت طولانی دخترم را ملاقات کنم و در آغوش بگیرم.
من هم همراه با آقای اسماعیل بخشی خواهان پاسخ وزیر اطلاعات هستم، که ماموران‌شان بر اساس چه قانونی من و دخترم را مورد ضرب و شتم قرار دادند؟
معصومه نعمتی / ۱۷ دی‌ماه ۱۳۹۷″.
لازم به ذکر است که آتنا دائمی در تاریخ ۲۹ مهرماه ۹۳ بازداشت شد و بعد از نگهداری به مدت ۸۶ روز در سلول انفرادی بند ۲-الف مورخ ۲۴ دی ماه به بند نسوان منتقل شد. در تاریخ ۲۵ اردیبهشت ۹۴ توسط قاضی مقیسه در شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به اتهامات “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری” به ۱۴ سال حبس محکوم شد. ۲۶ بهمن ۹۴ با تودیع وثیقه ۵۵۰ میلیون تومانی آزاد شد و دادگاه تجدید نظر وی در مردادماه ۹۵ برگزار شد. در این دادگاه حکم وی به ۷ سال تقلیل یافت و در تاریخ هفتم مهرماه همان سال به وی ابلاغ شد. مورخ ششم آذرماه بدون دریافت احضاریه در منزل پدری بازداشت و در اجرای احکام دادسرای اوین با اعمال ماده ۱۳۴ حکم نهایی به ۵ سال حبس کاهش پیدا کرد.
مسئله شکنجه در روزهای اخیر با توجه به اظهارات اسماعیل بخشی به شدت مورد توجه افکار عمومی قرار گرفته است.
روز ۱۴ دی‌ماه اسماعیل بخشی، فعال کارگری طی نامه‌ای طی با اشاره به رنج‌هایی که در زمان بازداشت به وی تحمیل شده، از محمود علوی، وزیر اطلاعات خواست تا با حضور در یک مناظره تلویزیونی در مورد شکنجه‌ی زندانیان پاسخگوی سوالات او باشد.
