معاونت زنان و خانواده دولت يازدهم بر لبه تيغ اصلاحات و فمنيسم

ارسال کننده : احمد فخرالدین

تاریخ انتشار: 18 مهر 1392 – 00:36

زهرا چيذري
مركز زنان و خانواده رياست جمهوري كه در آخرين روزهاي دولت دهم به معاونت ارتقا يافت هم سرانجام تكليفش مشخص شد و سومين زن كابينه روحاني يعني شهيندخت مولاوردي از روز گذشته پس از جلسه هيئت دولت به مركز زنان و خانواده رفت تا رسماً سكانداري معاونت زنان و خانواده را در دولت يازدهم به عهده بگيرد. شهيندخت مولاوردي همچون رئيس‌جمهور حقوقدان است، ‌وي در سال 1344 در شهرستان خوي متولد شده است.

اما بيش از حقوق در رسانه‌ها به فعاليت در حوزه زنان شناخته مي‌شود و عناويني همچون پژوهشگر و فعال امور زنان، دبيركل جمعيت حمايت از حقوق بشر زنان و مسئول كميته حقوقي ائتلاف اسلامي زنان را در كارنامه كاري خود دارد. مولاوردي درباره ورودش به حوزه زنان اينچنين گفته است: «انتخاب موضوع مرتبط با مسائل زنان – بررسي اقدامات بين‌المللي مقابله با خشونت عليه زنان – براي پايان نامه دوره كارشناسي ارشد افق جديدي پيش رويم گشود.»
مواضع معاون تازه زنان و خانواده در رابطه با مسائل زنان نشان مي‌دهد وي بيشتر قائل به مشاركت اجتماعي آنان است تا اينكه بر نقش‌هاي فطري زنان همچون مادري و همسري و محوريت زن در نهاد خانواده نظر داشته باشد. معاون زنان و خانواده پيش از آنكه خود در رأس اين مركز قرار بگيرد، درباره وظايف معاونت امور زنان گفته بود:‌ مراكزي از اين دست در دنيا تحت عنوان سازوكارهاي نهادين براي پيشرفت زنان ناميده مي‌شوند كه بر مسائل زنان تمركز داشته باشند و رفع نابرابري‌ها در آنجا به نتيجه برسد نه اينكه خود آن مراكز منشايي باشد براي ايجاد نابرابري و تبعيض عليه زنان.

به باور وي ظرفيتي در دوره اصلاحات به وجود آمد تا رئيس اين مركز در جلسات هيئت دولت شركت كند و در جريان سياست‌هاي كلان جامعه قرار بگيرد و وظيفه اين مركز جريان‌سازي‌هاي جنسيتي در تمامي برنامه‌ريزي‌ها‌ و سياست‌گذاري‌هاي جامعه است.
مولاوردي وقتي مي‌خواهد درباره وضعيت زنان پس از انقلاب اظهار نظر كند، دوران سازندگي را دوره پايه‌ريزي برخي ملزومات مربوط به زنان مي‌داند و از تأسيس دفتر امور زنان براي پايه‌گذاري برخي فعاليت‌ها به عنوان يك نگاه فرهنگي اجتماعي مثبت ياد مي‌كند.

از نگاه رئيس مركز زنان و خانواده، در دهه سوم انقلاب با غلبه گفتمان اصلاح‌طلبي در برنامه چهارم مباحث توسعه سياسي مقدم بر مسائل ديگر مطرح و باعث شد زنان تا حدودي آگاهي جنسيتي پيدا كرده، اعتماد به نفسشان را به دست آورند و رشد اجتماعي داشته باشند. در واقع در برنامه چهارم توسعه، تا حدودي خلأهاي قبلي در برنامه‌هاي مربوط به زنان جبران شد.

معاون زنان و خانواده در دولت يازدهم اما وقتي مي‌خواهد درباره وضعيت زنان در دولت اصولگرا اظهار نظر كند، تأكيد بر نقش‌هاي مادري و همسري را نقطه ضعف مي‌داند و مي‌گويد: با شكل‌گيري دولت اصولگرا، سياست‌ها سمت و سوي ديگري پيدا كرد به عنوان مثال اولين گام با تغيير نام مركز امور مشاركت زنان به مركز امور زنان و خانواده خودش را نشان داد و بازهم در اين دوره شاهد تأكيد بر حضور زنان در خانواده و نقش مادري هستيم. مولاوردي دور كاري و كاهش ساعت كاري زنان را امري منفي ارزيابي مي‌كند كه مانع از ارتقاي شغلي آنها مي‌شود و بر عكس به شاخص‌هاي توسعه جنسيتي نگاهي مثبت دارد و بر لزوم فرصت‌هاي برابر سياسي و اقتصادي ميان زنان و مردان تأكيد مي‌كند و با تشكيل وزارتخانه‌اي براي زنان هم به شرط فراهم آوردن چنين فرصت‌هايي موافق است.

وي همچنين ماده 230 برنامه پنجم توسعه كه از نگاه بسياري از فعالان حوزه زنان، ‌مصوبه‌اي كارساز محسوب مي‌شود را شامل مواردي مي‌داند كه مي‌توانستند به شكل خوبي اجرا شوند، اما در قوانيني متبلور شده‌اند كه هدف از آنها خانه‌نشين كردن زنان است. در مجموع بازخواني نگاه و نظرات شهين مولاوردي بيانگر جهت‌گيري‌هاي آشكار سياسي و قابل تأمل در نگاه وي است كه به نظر مي‌رسد از محور اعتدال، آموزه‌هاي اسلامي و مطالبات رهبري فاصله دارد. با وجود اين هنوز براي قضاوت در اين باره زود است. انتظار مي‌رود مولاوردي حالا كه در جايگاه معاون زنان و خانواده قرار گرفته است، ‌با نگاهي معتدل و به دور از گرايشات جهت‌دار سياسي، مسئوليت خود را در قبال ارتقاي جايگاه زنان در جامعه و ارزش نهادن به جايگاه مقدس نهاد خانواده ايفا كند.
http://www.javanonline.ir/fa/news/615858/%D9%85%D8%B9%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AA-%D8%B2%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D9%88%D9%84%D8%AA-%D9%8A%D8%A7%D8%B2%D8%AF%D9%87%D9%85-%D8%A8%D8%B1-%D9%84%D8%A8%D9%87-%D8%AA%D9%8A%D8%BA-%D8%A7%D8%B5%D9%84%D8%A7%D8%AD%D8%A7%D8%AA-%D9%88-%D9%81%D9%85%D9%86%D9%8A%D8%B3%D9%85