برنا
نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: «در این مدت که لایحه منع خشونت علیه زنان و حمایت از کودکان در دست بررسی است، زنان و کودکان بسیاری مورد تهدید و آزار قرار گرفته‌اند.»
به گزارش گروه اجتماعی برنا ؛به نظر می رسد وقتی معضلاتی در اجتماع هر روز پررنگ تر می شوند تلاش برای رفع آنها نیز باید در اولویت قرار گیرد. سالی که گذشت پر بود از اخبار تلخ کودک آزاری و مشکلاتی که برای وضعیت کار و زندگی و امنیت زنان جامعه وجود داشت اما خبری از به سرانجام رسیدن تکلیف دو لایحه حمایت از کودکان و لایحه منع خشونت علیه زنان به گوش نرسید . در این خصوص با عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی گفت و گویی داشتیم که درادامه می خوانید.
سهیلا جلودارزاده – نماینده مردم تهران و عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، در پاسخ به این سوال که الویت آمدن یک لایحه به مجلس چیست، بیان کرد: «برخی لایحه‌ها را نمایندگان به مجلس ارائه می‌دهند. بخش دیگر لایحه‌ها بر اساس ضرورت کاری، تکالیف برنامه رییس جمهور یا تشخیص وزرا، دولت به مجلس ارائه می‌دهد.»
وی در ادامه به تشریح “طرح” پرداخت و گفت: «طرح آن چیزی است که نماینده احساس می‌کند با بیان وارائه آن به مجلس، مردم مشکلات‌شان تا حدودی حل خواهد شد که البته این جنبه اصولی ماجرا است. گاهی اوقات هم برخی نمایندگان برای مقاصد دیگری در قالب زورگیری یا زهر چشم گرفتن از یک وزیر طرحی را به مجلس ارائه می‌دهند اما به طور اصولی و منطقی باید طرح‌ها در جهت رفع مشکلات مردم باشد.»
جلودارزاده در پاسخ به این سوال که چرا کم‌ترین صحبت در خصوص بیکاری در مجلس می‌شود در حالیکه بیشترین صحبت و درخواست مردم از دولت دراین بخش است بیان داشت : «در مجلس نوعی بهم‌ریختگی از دولت قبل وجود دارد که تاکنون دولت فعلی نتوانسته به این بی‌نظمی غلبه کند چون کارمندان باتجربه دولتی بازنشسته شده‌اند ؛افرادی هم که به تازگی استخدام شده‌اند در فضایی که خلاء وجود دارد کار خود را شروع کرده‌اند و نمی‌توانند تحلیل درستی داشته باشند. ضمن اینکه آموزش کافی هم از جانب دولت داده نمی‌شود. برای مثال در خصوص برنامه پنج ساله ششم توسعه، قوانین وضع شده بر اجرای کامل تاکید داشته که این امر انجام نشده و به فراموشی سپرده شده است.»
عضو کمیسیون اجتماعی در ادامه افزود: «در خصوص رفع مشکل بیکاری و ایجاد شغل قوانین خوبی داریم که در مجلس‌های پیشین هم روی آن کار شده است. برای مثال قانون “بهبود مستمر فضای کسب و کار” در دهه60 به تصویب رسیده، قانون حمایت از تولید رقابت پذیر و مصرف کالای ایرانی؛ قوانین موجود هستند که در دولت قبل اجرا نشده‌اند. در دولت فعلی برخی از این قوانین اجرا شده‌اند برای مثال قانون بهبود مستمر فضای کسب و کار که اولین ضرورت ایجاد هر شغلی برای اینکه با شکست روبرو نشود، است. این قانون از 59 حکم تنها ده‌تا از آن اجرایی شده که آن‌هم مقطعی، گسسته و بی فایده برای بهبود فضای کسب و کار بوده است.»
وی در خصوص طولانی شدن زمان انتظار لایحه حمایت از کودکان، بیان کرد: «لایحه حمایت از کودکان را ابتدا کمیسیون اجتماعی دولت باید تکمیل کند و سپس به مجلس بفرستند. تصور می‌کنم علت طولانی شدن آن این است که کارشناسانی که درحال تهیه کردن این لایحه هستند، سواد کافی را ندارند.»
جلودارزاده با بیان این مطلب که این لایحه باید از دولت به صحن مجلس بیاید، گفت: «در خصوص لایحه منع خشونت علیه زنان بارها اعلام کرده‌اند که در دست بررسی است. 6سال از کار دولت می‌گذرد اما همگی ما از معاونت امور زنان شنیده‌ایم که در دست تصویب است، اما سوال اینجاست که تا کی؟ چقدر باید منتظر باشیم ؟ در این مدت که لایحه در دست بررسی است، زنان و کودکان بسیاری مورد تهدید و آزار قرار گرفته‌اند.»
وی در ادامه افزود: «باید لایحه‌ها از دولت به مجلس تقدیم شود تا نمایندگان آن را تصویب کنند اما هنوز فرستاده نشده است. دولت نهادی به اسم کمیسیون اجتماعی دارد که لایحه‌های اجتماعی ابتدا آنجا تصویب می‌شود، سپس رییس جمهور آن را امضا می‌کند و در انتها به مجلس می‌فرستند.»
به گفته جلودارزاده بدون اینکه طرحی به تصویب کمیسیون اجتماعی دولت هم برسد، نمایندگان توانایی این را دارند که با جمع آوری بیش از 15 امضا همان طرح را بنویسند و تقدیم مجلس کنند. همچنین وی علت انجام نشدن این عمل را نبود توان کارشناسی دانست.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی در پایان گفت: «هم اکنون بسیاری از قوانین مصوب اجرا نمی‌شوند یا در دست بررسی برای تصویب هستند. انتقادها باید موجب شود که معاونت اجتماعی رییس جمهور و همچنین وزرا در این سال جدید شرایط را برای به تصویب رساندن برخی قوانین درک و همت کنند اما تنها در حال از دست دادن زمان هستیم.»
