جهانیان بدانند و آگاه باشند که:
حاکمیت و مقامات مسئول به راحتی به انکار هر گونه موارد نقض حقوق اقلیتهای مذهبی میپردازند و در مقابل فعالین حقوق اقلیتهای مذهبی، ایران را بزرگترین زندان اقلیتهای مذهبی میدانند.
به عنوان مثال وقتی کمیسیون آزادی بینالمللی مذهب، در گزارش سالانه خود ایران را از جمله کشورهای ناقض «جدی» آزادیهای دینی دانسته و هشدار داده که این شرایط در ایران رو به وخامت است، در مقابل وزارت خارجه ایران در برابر این ادعا واکنش نشان داده و آن را کاملا رد میکند! یا در حالی که صدها تن از فعالان حقوق اقلیتهای مختلف مذهبی در زندان به سر میبرند و در محاکم قضایی پرونده دارند، سخن گوی عالیترین مقام قضایی کشور در مصاحبه مطبوعاتی آشکارا میگوید: «
هیچ کس به جرمهایی نظیر درویشی، بهاییت و… در زندان نیست.»!
وقتی که اتهامات قضایی اقلیتهای مذهبی از جمله دراویش، مسیحیان و بهاییان و سایر نوکیشان مورد بررسی قرار میگیرد، اتهامات هیچ گونه ارتباطی با فعالیت حقیقی متهمان آنها ندارد، به عنوان مثال عقیده به مذهب و مکتبی خاص با عنوان «عضویت در گروه ضد امنیتی» پوشش داده میشود و به این ترتیب جرم اصلی متهم که همان عقیده به مکتبی خاص و تلاش برای حفظ اوست، مخفی میماند و مسئولین به راحتی میتوانند خالی بودن زندانها از زندانیان عقیدتی را پشت تریبونهایی که تنها به خودشان اختصاص دارند فریاد بزنند، و به طور مشابه فعالین سیاسی نیز از آنجایی که جرم سیاسی در کشور تعریف شده نیست تنها با لفظ «اقدام علیه امنیت ملی» در دایره جرایم امنیتی قرار گرفته و همین مجوز به ظاهر قانونی است که مقامات کشور مدعی شوند که در کشور زندانی سیاسی وجود ندارد!!! در واقع به نوعی با تغییر نام، ماهیت را پنهان کرده و با پاک کردن صورت مساله، مساله را حل شده جلوه میدهند. مسالهی ارتباط فرد با خدا و خود درونی او یک مسالهی کاملا شخصی است و در هر جامعهای نه تنها در ایران اسلام زده بلکه در تمام اروپا و امریکا هم صدق میکند. یک انسان حق دارد اندیشههای نسلهای گذشته را حفظ کند و بر اساس همان باورها زندگی کند و یا حق تغییر و انتخاب دارد.
ما میتوانیم مسلمان بمانیم، یا به یک کمونیست تبدیل شویم و یا با تغییر اسلام به مسیحیت یا زرتشت روی بیاوریم.
ما فعالین حقوق بشر از دکتر احمد شهید گزارشگر ویژهی سازمان ملل متحد در امور ایران میخواهیم که نسبت به رفتار و عملکرد حکومت ایران در برخورد با دگراندیشان ایران بر مبنای میثاقها ئی که ایران متعهد به اجرای آن شده است، توجه بیشتر نموده، بررسی دقیقتری بعمل آورده و طی گزارشی به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه نماید. 406
کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
نمایندگی دانمارک
