تحلیل خبر از: دیانا بیگلری فرد 1396/2/2
نوع جدید خشونت علیه زنان/ 78درصد زنان خشونت دیده دارای پدر معتاد
روح بلند و لطیف زنان،محلی برای شکل گیری مهم ترین نهاد اجتماعی(خانواده)است و این درحالیست که زنان کشورم از ابتدای زندگی زناشویی حداقل یکبار مورد خشونت خانگی قرار می گیرند که این برخواسته از همان ایدئولوژی پدرسالاری و احساس مالکیت تام نسبت به زن در خانواده های ایرانی است.
خشونت به دو بُعد جسمی و روحی و دیگری به ابعاد حقوقی،تقاضاها و عدم تناسب بین سطح انتظار و میزان پاسخگویی تقسیم می گردد ٬ که این منجر به تضییع حقوق و نیازهای زنان می شود که متأسفانه آمار داده شده مبنی بر” 78درصد زنان خشونت دیده دارای پدر معتاد هستند”این تضییع حقوق و نیاز عاطفی زنان را تشدید کرده و چه بسا این بی اعتنایی ها و بی مهری ها میتواند آسیب زا باشد و زن را به سمت جلب محبت های کاذب بکشاند.
حال سئوال این است که:چرا باید درکشور من با وجود این همه ثروت، فرهنگ و تمدن این اتفاقات
جاری باشد ؟
مسلماً بی اهمیتی دولت ما نسبت به اجرای قانون اساسی بدیهی و روشن است ٬عدم تغییر درسیستم اجتماعی،همچنین نابرابری فرصتها درایران،محدودیت میزان اشتغال زنان ٬ در جامعه ی ما که دراینمورد می توان به تمایز جنسیتی و حجاب و عفاف اشاره کرد که درنهایت درسیستم اجتماعی آن را بعنوان “حمایت زنان” عنوان می کنند و نابرابری درتمام قوانین بخصوص از جنبه ی مادی که جانبداری عمدتاً به سمت مردان است.که دراین خصوص به اصل سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و ماده ی 1 اعلامیه جهانی حقوق بشر اشاره می کنم:
اصل سوم: دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف ذکر شده در اصل دوم(برقراری قسط و عدل واستقلال سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی)،همه ی امکانات خودرا برای امور زیر بکار ببرد:
1-ایجاد محیط مساعد برای رشد فضایل اخلاقی براساس ایمان و تقوی و مبارزه با کلیه ی مظاهر فساد و تباهی.
2-رفع تبعیضات ناروا و ایجاد امکانات عادلانه برای همه،در تمام زمینه های مادی و معنوی.
3-تأمین حقوق همه جانبه ی افرا د از زن ومرد و ایجاد امنیت قضایی عادلانه برای همه و تساوی عموم دربرابر قانون.
اعلامیه جهانی حقوق بشر : ماده 1 “تمامی ابنای بشر آزاد زاده شده و در حرمت و حقوق باهم برابرند.عقلانیت و وجدان به آنها ارزانی شده و لازم است تا با یکدیگر با روح برابری رفتار کنند.
