در مریوان نمایش تحقیر و توهین به زنان بر پا شد

جمیل خوانچه زر – محمد راستی
خبر
April 16, 2013
در بعد از ظهر امروز 26 فروردین 92 در حوالی ساعت سه بعداظهر خیابانهای شهر مریوان شاهد توهین و تحقیر بزرگی به مردم این شهر و بیش از همه به زنان، از طرف دم و دستگاه انتظامی و اطلاعاتی جمهوری اسلامی بود. تعدادی از نیروهای انتظامی و اطلاعاتی، مردی که جز “اراذل و اوباش” خوانده میشد را در حالی که لباس زنانه به تن کرده بودند در خیابانهای شهر به نمایش در آوردند. امروز اراذل و اوباش واقعی توانستند این نمایش که اساسا توهین به همه مردم شهر و شعور و کرامت آنها بود را به نمایش بگذارند. فردی به اسم “ت.خ” موضوع این نمایش بود.گفته میشود که این فرد “خلاف کاری های” زیادی کرده است و با سر دسته های خلافکاران شهر که از جمله در همین دستگاه های جنایت و سرکوب نشسته اند همکار بوده است. این البته موضوع مهمی برای بحث نیست. پرونده وی و همکارانش موضوع دیگری است. آنچه امروز در بطن این نمایش مسخره و فریبکارانه صورت گرفت، تنبیه و تحقیر زنان بود.مراقبین قوانین خدا ، قران و قوانین جمهوری اسلامی یک قربانی این مناسبات ، یک قربانی روابط و شرایط حاکم جمهوری اسلامی بر جامعه را به طرز بسیار توهین آمیزی در ملا عام مورد مجازات قرار دادند. مهمتر اینکه با پوشاندن لباس زنانه بر تن وی او را “مجازات و تحقیر” کردند و در خیابانها به نمایش در آوردند. یک قربانی این شرایط و یک مرد، اینگونه باید مورد تحقیر قرار بگیرد و مهمتر از آن زنان باید مورد پست ترین و رذیل ترین توهین قرار بگیرند که موجودی “فاسد تر” و “بدکاره تر” از آنان وجود ندارد و باید با پوشاندن لباس این “موجودات” بر تن یک “مرد” او را تنبهه کرد و دیگر “مردان” را هم از این روز ترساند. امروز زنان و مردان آزادیخواه بسیاری در شهر مریوان با شنیدن و دیدن این صحنه خشمگین شدند و بودند بی خبرانی که با این گله نیروهای انتظامی و اطلاعات، برای “مجازات” این مرد در لباس زنانه، عملا همراه شده بودند و اهداف جمهوری اسلامی و مقاماتش در شهر را همراهی کردند.
اما مساله مهم دیگر این است که به جنبش آزادیخواهی زنان و مردان مبارز بویژه در شهر مریوان ضربه ای وارد شد. این جنبش نتوانست بر دهان این مزدوران آنچنان افساری بزند که تکرار آن را غیر ممکن کنند. مبارزه علیه خشونت بر زنان و قتل های ناموسی در این شهر و روستاهای آن البته که قدرتمند بوده است و در چند سال گذشته هزاران نفر در تظاهرات و تجمع های مختلف شرکت گسترده داشته و خشونت و قتل های ناموسی زنان را محکوم کرده اند. این جنبش و مدافعین آن امروز غیبت جدی داشتند چرا که جنبش آنها ساکت بود. فریاد های کوبنده بسیاری در اعتراض به این عمل شنیع و این نمایش ضد زن از هر طرف بلند نشد. مهمتر اینکه این جنبش آنچنان فضای آزادیخواهی و برابری طلبی زنان و مردان را جاری نکرده است که مانع از چنین اتفاقی باشد.این جنبش چنان چه اکنون قدرتمند بود در هر قدمی که این مامورین در هر کوچه و خیابانی که بر میداشتند با سد جدی آنها که بلافاصله متوجه این توهین به زنان بودند مواجه میشدند. اتفاق امروز نشان داد که حساسیت به این توهین بزرگ با عکس العمل جدی روبرو نشد. به کل جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی، امروز یک ضربه وارد شد. برای جنبش های ناسیونالیستی و طرفداران این سنت ضد زن و فرهنگ پوسیده، البته که این “اتفاقی جزیی و ناچیز” است و نباید آنرا جدی گرفت! برای جنبش کمونیستی ما و برای جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی در جامعه، البته که این اتفاق جدی و مهمی است و ای کاش جنبش ما این قدرت را داشت که همین امروز مردان و زنانش با هم و حتی المقدور با لباس زنانه بر تن، ظاهر میشدند و این تعرض را عقب مینشاندند. این اتفاق در شهر مریوان افتاد و چنانچه مامورین انتظامی در هر جای دیگری جسارت کنند آنرا به اجرا در میاورند و این عملی بر علیه کل زنان در این جامعه بود. این تعرض را باید پاسخ داد و مسیر رزمنده جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی را روشنتر کرد.
26 فروردین 1392
15 آوریل 2013