ارسال کننده:خانم سهیلا مرادی 22 خرداد
گلایه را پیش که برم ؟؟!! کنم از که شکایت ؟!!
از مادر !! که نداد یادم ، تنها در خانه ی دوست نیست جای خاموشی ام !!
بهتر آنست که در خانه ی خود نیز ، ببندم دهانم !!
یا که از پدر !! آه ! که نگفت هیچگاه به من ، اینهمه فریاد نزن ، دختر …
هیچکدام ندادند یادم ، جای آزادی نیست هر جا و هر دم …هرگز نگفت پدر ! که خانه پر شده ز بیگانه ……………..
شنیدند فریادم ، دیدند پر پروازم ، سهیدند هوای آزادم …
تا که آمد روزی آن بیگانه ! با تبری سیاه و کینه توزانه … زد بر تنه ی فریادم ! شکست پر پروازم ! آلوده کرد هوای آزادم !
اینک دیگر گذشته هر چه آب از سرم … اینجا در خانه ی دوست هم سر می دهم ، بانگ فریادم …
اینروزها، بیرون رانده شدن از زمین و زمان هست آرمانم!
