ارسال کننده:خانم MARJAN TABE
اگرچه فضاهای شهری خطرات و ناامنی هایی را برای همه اقشار اجتماع به شکل متفاوتی ایجاد می کند ولی این خطرات برای زنان به خاطر بدن زنانه ای که می تواند مورد تجاوز و خشونت مردان قرار گیردبیشتراست.و می تواند تجربه ویژه ای از ناامنی را به همراه داشته باشد البته در بیشتر کشورها کم وبیش مزاحمت خیابانی وجود دارد ولی دولت آن کشور ها به دنبال قوانین حمایتی قابل اجرا برای زنان در این زمینه است.
البته آنچه امنیت زنان را تهدید می کند تنها نوع حاد آن یعنی تجاوز جنسی نمی باشد بلکه مزاحمت های کلامی و تهدید و ترس زنان در خیابان ها از شنیدن کلمات زشت و رکیک و آزار وناامنی در محیط کار و پیشنهاد اتی ناشایست از سوی کارفرمایان و برخی همکاران مرد را هم شامل می شود.
که در این میان نا امنی شغلی دغدغه ای جدی برای زنان به شمار می رود.
بی تردید حجاب اجباری بر زنان مسلمان و غیر مسلمان در ایران نه تنها امنیت را ایجاد نمی کند بلکه یکی از خشونت های بارزی است که جمهوری اسلامی بر زنان تحمیل کرده است.
خشونت های دولتی مانند قانون چند همسری نیزنوعی ناامنی برای زن و خانواده محسوب می شودکه علاوه براینکه عزت نفس زنان جامعه را از بین می برد
امنیت داشتن خانواده ای سالم را نشانه گرفته و بسیاری از مردان از هر طبقه و موقعیت و فرهنگی از این خشونت وناامنی حاکم بر زنان جامعه سود جسته و زشتی این عمل تا حدی به سوی فرهنگ شدن سوق داده شده که جامعه دیگربا حساسیت نسبت به آن برخورد نمی کند ومتاسفانه گاهی شنیده میشود که مردی که تمکن مالی خوبی دارد خوب است که بتواند بیش از یک زن را سرپرستی کند
هم چنین سیستم آموزش و پرورش هم در خدمت فرهنگ دینی دولتی است که تار وپودش تبعیض و تحقیر زنان است و دختران محصل از بیشترین خشونت ها و ناامنی ها در محیط های آموزشی برخوردارند
ودر چنین جامعه مردسالار ناامنی که مردانش تنها به آزار کلامی و تجاوزبسنده نمی کنند و هر کس که بخواهد از زنی زهر چشمی بگیرد کافیست گالنی از اسید به دست گرفته و زنی یا زنانی را برای ابد محکوم به نابودی می کند.
. در کنار این جرایم بسترهای نا امنی برای زنان نیز وجود دارد مانند: عدم روشنایی برخی معابر، خلوتی معابر، وجود پارکها با انبوه درخت، عدم وجود ایستگاه اتوبوس در نزدیکی مدارس دخترانه و تنگی خیابانها از جمله بسترهایی است که به جرات می توان گفت که هراس از حضور در ساعات آخر شب و ترس از تنها ماندن در مکان هایی مانند پارک ترس از رانندگان ماشین های شخصی را سبب میشود.
در جامعه ما اگر زن بخواهد از نظر اقتصادی مستقل باشد امنیت شغلی کمی بویزه در بخش غیر دولتی دارد و گاهی ناچار ند به خاطر فشار مالی به خواسته های غیر قانونی و بی شرمانه برخی کارفرمایان تن دهند .
در حال حاضر بیشترین جرمی که در جامعه در مورد زنان وجود دارد اغفال وفریب و تجاوز است که آمار دقیقی از آن در دست نیست چرا که از این نوع جرائم شکایتی به دلیل ترس ازدست دادن آبرو و از دست دادن کار وعواقب آن صورت نمی گیرد.
و متاسفانه این همه ناامنی که به آنها اشاره شد تنها گوشه ای از نا امنی و به دنبال آن خشونتی است که بر زنان در هر قشرو طبقه اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی جامعه ایران اعمال میشود.
ومی توان گفت ایجاد امنیت برای تمام زنان و مخصوصا اشتغال زنان از مهمترین وظایف مسئولین و قانون گذاران است و در کنار آن آشنا کردن زنان شاغل و مخصوصا زنان کارگر با حقوق خود در رابطه با آزارهای جنسی مردان می باشدووفرهنگسازی گسترده از طریق رسانه های جمعی مانند صدا وسیماوآموزش این مساله به زنان که در صورت مورد آزار قرار گرفتن به جای سرزنش خود و ترس از دست دادن آبرو به اعتراض وشکایت به مراجع قضایی بپردازند.
و هم چنین فضای نا امن جامعه مانند پارکهای تاریک معابر خلوت و خیابانها و کوچه ها با روشنایی کم با تدابیر دولتی از روشنایی وامنیت بیشتری برخوردار شوند.
