جمهوری اسلامی: بسکتبال بانوان روی خط فراموشی

ارسال کننده :آقای محمود نعیمی 20 اسفند

با وجود گذشت حدود 6 ماه از صدور مجوز فدراسیون جهانی بسکتبال برای حضور بانوان باحجاب اسلامی در میادین بین المللی اما تاکنون هیچ برنامه و تغییری در این بخش صورت نگرفته است و به نظر می‌رسد مسئولان، بسکتبال بانوان را فراموش کرده اند.
به گزارش ایسنا ، حدود 6 ماه از صدور مجوز فدراسیون جهانی بسکتبال برای حضور با حجاب بانوان در مسابقات بین‌المللی می‌گذرد با این حال اوضاع بانوان بسکتبالیست ایرانی نسبت به گذشته تغییری نکرده است.
از سال‌ها پیش مسئولان ارشد ورزش و همچنین فدراسیون بسکتبال از تلاش خود برای گرفتن این مجوز صحبت می‌کردند. آن‌ها اعلام می‌کردند که برنامه های بسیاری خوبی برای بانوان دارند که عملی شدن آن‌ها در گروه صدور مجوز فدراسیون جهانی است.
اما حال که این مجوز نه با تلاش مسئولانی ایرانی بلکه با رایزنی کشورهای دیگر به دست آمده است بانوان بسکتبالیست ایران هیچ تغییری را در وضعیت خود نمی‌بینند.
در زمان اعلام این خبر مسئولان فدراسیون از آوردن مربی خارجی برای تیم ملی صحبت کردند و معاون بانوان وزیر ورزش نیز از برگزاری تورنمنت بین‌المللی بسکتبال بانوان در ایران صحبت کرد اما این صحبت ها به مرور زمان به فراموشی سپرده شد.
در واقع از وعده های سال ها و حتی ماه های گذشته مسئولان برای بسکتبال بانوان هیچ خبری نیست و در واقع هر شخصی وظایف خود را برگردن دیگری می‌گذارد. وزارت ورزش می گوید تصمیم گیری در اینگونه موارد برعهده فدراسیون هاست و سرپرست فدراسیون هم اعلام می‌کند که به اندازه کافی قدرت تصمیم گیری در این باره را ندارد. نایب رییس بانوان هم به نظر می‌رسد اجازه دخالت زیادی ندارد.
در این میان انتخابات فدراسیون نیز یکی از موانع و شاید بهانه‌ای برای بلاتکلیفی بانوان شده است. هیچ کس کاری انجام نمی‌دهد و همه منتظر هستند رییس فدراسیون انتخاب شود تا او به تنهایی وضعیت بانوان را مساعد کند که با سوابق گذشته به نظر نمی‌رسد چنین اتفاقی به این زودیها بیفتد.
با اعلام وزارت ورزش و جوانان انتخابات فدراسیون بسکتبال در سال 94 برگزار می‌شود. بعد از معرفی رییس مدت زمان زیادی لازم است تا او بتواند اطلاع درستی از شرایط به دست بیاورد بنابراین زمان کاملا از دست رفته است.
با توجه به این که فدراسیون جهانی بسکتبال (FIBA) این مجوز را به صورت آزمایشی و به مدت دو سال صادر کرده است باید اذعان کرد که با این شرایط حدود یکسال زمان از دست رفته و یکسال دیگر برای جلب نظر مسئولان فیبا باقی مانده است اما تلاشی در این راه صورت نمی‌گیرد.
با در نظر گرفتن این شرایط می‌توان تا حدودی متوجه شد که صحبتهای مسئولان ورزش و فدراسیون در سالهای گذشته بیشتر شبیه به شعار بوده و اگر از مدتها و سالها قبل برای بانوان برنامه ای تدوین شده بود امروز برای عملی کردن آن‌ها اقدام می‌شد.
سالها بازیکنان بسکتبال بانوان به امید صدور این مجوز تمرین کردند و پا به آن سوی مرزها نگذاشتند اما اگر باز هم امیدهایشان به یاس تبدیل شود دیگر امیدی نیست که دختران را در بسکتبال نگه داشت.