ارسال کننده: 23مهرMarjan Tabebordbar
شهرزادنیوز: مزاحمت های خیابانی در تهران چنان شکل ملموس و محسوسی پیدا کرده که گویا بروز چنین پدیده ای در روابط میان زنان و مردان جامعه اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.
خبرگزاری ایرنا در این رابطه گزارشی منتشر کرده که در آن آمده است: زن که باشی، از پله های مترو که پایین می روی، در انتظار تاکسی که ایستاده ای، از کنار مغازه و معابر عمومی که می گذری، صداهایی گوشخراش همانند روح های سرگردان و بی هدف تعقیبت می کنند.
در گزارش آمده که عدم پیگیری شکایات زنان موجب می‌شود که از دیدگاه روان شناختی و جامعه شناختی، زنان آسیب دیده از آزارهای کلامی و غیرکلامی چنان سرخورده و منفعل شوند که گاه برای مقابله با عواقب آن حضور اجتماعی خود را محدود می کنند.
مصطفی اقلیما، رئیس انجمن مددکاران، در این رابطه به ایرنا از جمله گفته است که عمیق بودن این فاجعه زمانی معلوم می شود که در صورت اعتراض زنی که مورد تعرض کلامی یا جسمی قرار گرفته، نه تنها به حرفش گوش داده نمی شود، بلکه متهم به تهمت دروغ گویی و مقصر بودن می شود و به هزار دلیل از پیگیری آن طفره می روند. این ناشی از غلبه نگاه مردانه در جامعه است که اعتقادی به حضور زن در عرصه ی عمومی ندارد و با نخستین اعتراض، زن را مجبور به خانه نشینی یا پوشاندن بیشتر خود می کند. غافل از این که مشکل از مردانی است که بی توجه به شخصیت و پوشش زن، به خود اجازه ی وارد شدن به حریم خصوصی و شخصی آنان را می دهند و ترسی از کیفر و مجازات ندارند.
مجید ابهری، آسیب شناس اسلامگرا، «الفاظ نادرستی را که آلوده به تمسخر، اهانت و برای ابراز نیاز جنسی در معابر عمومی هستند”، را نشانه ی کم شدن اهمیت و غیرت اجتماعی و نادیده گرفتن حرمت افراد دانست.
وی در بخش دیگری اظهار داشت که کاهش امنیت روانی بانوان زیان های مستقیمی به جامعه وارد می کند و وقتی بانوان در جامعه احساس عدم امنیت کنند، به طور مستقیم در کارایی و امینت روانی و رضایت شغلی آنان تاثیر خواهد گذاشت. وی نتیجه گرفت که ” برای جلوگیری از اُفت توانمندی های بانوان باید با این آسیب اجتماعی به طور جدی و با شدت رویارویی” کرد.
وی در این زمینه نقش زنان را هم بی تأثیر ندانست و اظهار داشت که روی آوردن آنها به سکوت و منفعل عمل کردنشان در مقابل مردان مزاحم، سبب تقویت رفتار در آنها می شود و این مزاحمت ها برای نسل های بعدی زنان و دختران نیز تکرار می شود.
به نظر وی، مردانی که اقدام به آزارهای کلامی می کنند دچار نقص روانی ای به نام “هیسترویونیک” یا “خود نمایشی” هستند و به همین سبب برای ارضای کاستی های روانی خود دست به چنین رفتارها و حرکات ناشایست می زنند.
