
۸ خرداد ۱۴۰۴-ایران وایر
مریم کیانارثی»، وکیل «نسیم سلطانبیگی» روزنامهنگار که سال ۲۰۲۴ برنده جایزه آزادی بیان در بخش روزنامهنگاری شد، درباره آخرین وضعیت پرونده موکلاش گفته است: «علیرغم تایید کمیسیون پنج نفره پزشکی قانونی مبنی بر عدم توانایی موکلم در تحمل حبس، قاضی عباسعلی حوزان برخلاف مقررات، به جای صدور حکم جایگزین حبس، پرونده را مجددا به دایره اجرای احکام بازگردانده است.»
نسیم سلطانبیگی، در اسفند۱۴۰۲ با دستور توقف اجرای حکم، از زندان اوین به مرخصی درمانی اعزام شد.
او پیشتر توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی «ایمان افشاری»، بابت اتهام «تبلیغ علیه نظام» به هفت ماه و ۱۶ روز حبس و بابت اتهام «اجتماع و تبانی» به سه سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شده بود.
همچنین بر اساس حکم صادره، به مدت دو سال از عضویت در گروههای سیاسی و خروج از کشور محروم شده است.
«ایران جلیلی»، مادر نسیم سلطانبیگی ضمن تایید این خبر در حساب اینستاگرام خود با اشاره به اینکه فرزندش «از ۲۰ تا ۳۶ سالگی یعنی در مدت ۱۶ سال بهخاطر بیان عقایدش، سه بار بازداشت و دوبار به حبس محکوم شده» نوشت: «او به خاطر خشونت جنسی که در دوران زندان، بهخصوص در زمان دانشجویی و جوانیش در سن ۲۲ سالگی متحمل شده، صدمات اساسی به روح و روانش وارد شده و دچار ترومای زندان و آسیب پس از حادثه شده است. او پس از تلاشهای بسیار پزشکان و ما توانسته به زندگی عادی بازگردد و در هر بار زندان، مجدد بیماریش عود میکند و توان زندگی کردن از او گرفته میشود. بهدلیل آسیبهای بهوجود آمده، دو کمیسیون سه و پنج نفره پرشکی قانونی، رای به عدم تحمل مجازات حبس دادند.»
او در ادامه این یادداشت نوشت: «من بهعنوان مادر نسیم سلطانبیگی، صورت اجرای چنین حکم ظالمانهای، قوه قضاییه و نهادهای امنیتی را مسوول هرگونه آسیب و بیماری که برای فرزندم بهوجود بیاید میدانم.»
نسیم سلطانبیگی در جریان اعتراضات «زن، زندگی، آزادی» تلاش کرد تا صدای اعتراضات و سرکوبهای داخلی ایران را به مخاطبان جهانی برساند.
در تیر ۱۴۰۲، این روزنامهنگار به اتهاماتی همچون «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» و «تبلیغ علیه نظام» به بیش از چهار سال زندان محکوم شد. با این حال، پس از تحمل چهار ماه حبس بهدلایل پزشکی آزاد شد.