۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴-هرانا
وریشه مرادی، زندانی سیاسی کُرد محکوم به اعدام، که از چندین بیماری از جمله پارگی دیسک گردن و تنگی کانال نخاع رنج می‌برد همچنان از دسترسی به خدمات درمانی محروم است.
بر اساس اطلاع شبکه حقوق بشر کردستان، این زندانی سیاسی در اسفند ۱۴۰۲ مورد معاینه پزشک متخصص مغز و اعصاب قرار گرفته و علی‌رغم تاکید این پزشک و مسئولان بهداری زندان اوین مبنی بر انجام عمل جراحی اما تا کنون مسئولین زندان از اعزام وی به مراکز درمانی خودداری کرده‌اند.
این زندانی سیاسی در چند ماه گذشته با تشدید این بیماری دچار بی‌حسی و درد مداوم دست راست شده است.
همچنین وی که به دلیل ۲۰ روز اعتصاب غذا دچار مشکلات گوارشی شده بود به مدت چند ماه از رسیدگی پزشکی محروم و پس از فشارهای نهادهای بین‌المللی حدود ۲ ماه پیش به مراکز درمانی خارج از زندان منتقل و مورد معاینه قرار گرفت و روند درمانی وی آغاز شده است.
وریشه مرادی، اهل سنندج و عضو جامعه زنان آزاد شرق کردستان (کژار)، در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۲ هنگام بازگشت از کرمانشاه در ورودی سنندج توسط نیروهای وزارت اطلاعات با تیراندازی و خشونت بازداشت شد. او پس از ۱۳ روز بازداشت در سنندج به بند ۲۰۹ زندان اوین تهران منتقل و تحت فشار و شکنجه برای اعترافات اجباری قرار گرفت و پس از ۵ ماه نگهداری در سلول انفرادی، در تاریخ ۵ دی ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین انتقال یافت.
وی در تاریخ ۱۹ مهر ۱۴۰۳، همزمان با روز جهانی مبارزه با مجازات اعدام، در اعتراض به صدور و اجرای احکام اعدام از سوی جمهوری اسلامی، به مدت ۲۰ روز در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زد. پس از پایان اعتصاب، به دلیل مشکلات گوارشی ناشی از اعتصاب غذا به یکی از مراکز درمانی خارج از زندان منتقل و پس از یک شب بستری، دوباره به زندان بازگردانده شد.
جلسات دادگاه این زندانی سیاسی در تاریخ‌های ۲۷ خرداد و ۱۴ مهر ۱۴۰۳ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب اسلامی تهران به ریاست قاضی ابوالقاسم صلواتی برگزار و حکم اعدام در تاریخ ۲۰ آبان به وکلای او ابلاغ شد. در این جلسات، وی از حق دفاع از خود محروم بود و حتی وکلای او نیز اجازه دفاع نداشتند. وکلای پرونده که پیش‌تر از حق مطالعه پرونده محروم شده بودند، تنها پس از پایان دومین جلسه دادگاه به مدت چند ساعت اجازه مطالعه پرونده موکل خود را یافتند.
حکم اعدام این فعال زن کُرد در حالی صادر شده است که بر اساس کیفرخواست اولیه، اعمال ماده ۲۸۸ قانون مجازات اسلامی درخواست شده بود که حداکثر مجازات آن ۱۵ سال حبس است. اما قاضی صلواتی در روندی غیرقانونی، حکم اعدام را بر اساس ماده ۲۸۷ این قانون صادر کرد.
این زندانی سیاسی در مهر ۱۴۰۳ به همراه چندین زن زندانی سیاسی دیگر محبوس در بند زنان اوین توسط دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی قدس تهران به ریاست قاضی ابوالفضل عامری به اتهام «اخلال در نظم زندان» به ۶ ماه حبس محکوم شد.
پرونده این زندانی سیاسی پس از اعتراض به حکم اعدام به شعبه ۹ دیوان عالی کشور ارجاع و در این شعبه در حالی رسیدگی است.
