از فقر تا چوبه دار، اعدام یک زن در زندان قزوین

۳۰ فروردین ۱۴۰۴-کانون دفاع از حقوق بشر

یک زندانی زن به اتهام مرتبط با مواد مخدر در زندان قزوین اعدام شد.

روز ۲۶ فروردین ۱۴۰۴، یک زن زندانی به نام مرضیه اسماعیلی در زندان قزوین به اتهام مرتبط مواد مخدر اعدام شد.

به گزارش منبع مطلع، حکم اعدام مرضیه اسماعیلی به اتهام حمل ۶۰۰ گرم مواد مخدر، توسط قاضی اسدی صادر و در زندان قزوین اجرا شد. مرضیه اسماعیلی، ۳۹ ساله، مادر یک دختر بود. او در ازای دریافت ۱۰ میلیون تومان پول حاضر شده بود مواد مخدر جابجا کند.

بر اساس همین گزارش او پس از بازداشت به دلیل اینکه هیچ حامی نداشت، نتوانست وکیل بگیرد. وی توسط قاضی اسدی از صادرکنندگان حکم اعدام در قزوین، محکوم به مرگ شده و حکم اعدام او در ۳۹ سالگی اجرا شد.

این منبع مطلع درباره فقر و شرایط مرضیه اسماعیلی می گوید: «مرضیه اسماعیلی در شرایط سخت معیشتی زندگی می‌کرد و به دلیل نیاز مالی، حاضر به جابجایی مواد مخدر شده بود. مرضیه نه پدر و مادری داشت، نه وکیل مدافعی که صدایش باشد. تنها فردی که برای تحویل گرفتن پیکرش حاضر شد، دختر خوانده او به نام سودا بود که تنها همراه باقی‌مانده‌اش در این دنیا بوده است.

پیکر او روز۲۷ فروردین ۱۴۰۴، به دخترخوانده‌اش تحویل داده شد. هنوز مشخص نیست مراسم خاک‌سپاری چگونه و در کجا برگزار شده است.

زنان نخستین قربانیان فقر اجتماعی و فساد گسترده

زنان نخستین قربانیان فقر اجتماعی و فساد گسترده در دیکتاتوری حاکم می باشند. زنان محکوم به اعدام در ایران، قربانی شرایط اجتماعی، اقتصادی و نابرابری‌های سیستماتیک هستند.

کانون حقوق بشر ایران اعدام مرضیه اسماعیلی را به شدت محکوم کرده و این اقدام را نمونه‌ای از قربانی شدن زنان در سایه فقر ساختاری و فساد حکومتی و همچنین فقدان حمایت‌های قضایی عنوان کرده است.

گزارش‌ها حاکی از افزایش نگرانی‌ها در خصوص روند دادرسی، دسترسی به وکیل، و شرایط زندانیان زن در پرونده‌های مربوط به مواد مخدر در ایران است.