جمعی از زندانیان زن در بند زنان زندان اوین در بیانیه‌ای نسبت به صدور حکم اعدام برای پخشان عزیزی، مددکار اجتماعی و فعال در حوزه ژنولوژی، اعتراض کرده و خواستار اقدام فوری برای نجات جان وی شدند.
در این بیانیه آمده است که پخشان عزیزی به‌خاطر حضور در مناطق جنگی و امدادرسانی به زنان و کودکان جنگ‌زده، به‌ویژه کسانی که از حملات داعش جان سالم به در برده بودند، دستگیر و به اعدام محکوم شده است. امضاکنندگان این بیانیه با تأکید بر اینکه امدادرسانی به آسیب‌دیدگان جنگ جرم نیست، از جامعه جهانی خواسته‌اند تا پیش از آنکه دیر شود، برای جلوگیری از اجرای این حکم اقدام کند.
بر اساس این بیانیه، پخشان عزیزی پس از ماه‌ها بازجویی و نگهداری در سلول انفرادی، در دادگاهی بدون دسترسی به وکیل و بدون امکان دفاع از خود، به اعدام محکوم شد. وی حدود پنج ماه است که از ملاقات با وکلا و خانواده‌اش محروم بوده و اکنون نیز با وجود ارجاع پرونده به دیوان عالی برای بازبینی، همچنان از حقوق اولیه یک زندانی بی‌بهره است.
این زندانیان می‌گویند پخشان عزیزی سال‌ها در کمپ‌های آوارگان جنگی به امدادرسانی به زنان و کودکان قربانی داعش پرداخته و پس از بازگشت به ایران به همراه تعدادی از اعضای خانواده‌اش بازداشت شده است. امضاکنندگان بیانیه صدور حکم اعدام برای او را “پاسخی به خیزش زنان علیه ناعدالتی‌ها” می‌دانند و نسبت به عواقب این حکم ابراز نگرانی کرده‌اند.این بیانیه توسط تعدادی از زنان زندانی از جمله ریحانه انصاری، گلرخ ایرایی، سکینه پروانه، ناهید خداجو، نسرین خضری جوادی، وریشه مرادی و مریم یحیوی در بند زنان اوین و در آبان ۱۴۰۳ منتشر شده است. ( ایران وایر ۱۷ آبان ۱۴۰۳ )
