۶.مهر.۱۴۰۳ صدای بازداشت شدگان
خبرهای رسیده از اوین حاکی است که زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی از حقوق اولیه یک زندانی محروم است. براساس این خبر زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، از تاریخ ۱۶مردادماه به دستور مقامات زندان به دلیل انتشار نامه‌ای در خصوص حمایت از زندانی سیاسی پخشان عزیزی، از تماس تلفنی با خانواده محروم شده است به گزارش کانون حقوق بشر ایران، جمعه ۶مهرماه ۱۴۰۳، زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، بیش از ۵۰ روز است که از تماس تلفنی با خانواده خود محروم شده است. در ۵۰روز گذشته تنها یک ملاقات کابینی در اواخر شهریورماه به زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی داده شده است. زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، پیش‌تر در ۱۱آبان‌ماه ۱۳۹۳، توسط نیروهای امنیتی در منزل شخصی خود بازداشت شد. وی پس از پایان دوران بازجویی با قید وثیقه آزاد شد. وی توسط دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی، به اتهام تبلیغ علیه نظام و اجتماع و تبانی مجموعا به ۹ سال حبس محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر به یک سال حبس تبدیل شد. زندانی سیاسی مریم سادات یحیوی، در ۱۳اسفندماه ۱۴۰۲ جهت اجرای حکم به زندان اوین منتقل شده است. در پی ۲حرکت اعتراضی و تحصن بند زنان زندان اوین در روزهای دوم و شانزدهم مرداد ۱۴۰۳، که در اعتراض به صدور حکم اعدام پخشان عزیزی و اعدام رضا رسایی انجام شده بود، ۱۷تن از زندانیان سیاسی زن در زندان اوین به قطع تماس تلفنی و ملاقات حضوری به مدت یک تا ۳ماه محکوم شدند. اسامی این زندانیان سیاسی محبوس در زندان اوین الهه فولادی، پخشان عزیزی، نرگس محمدی، زهرا صفایی، مریم اسداللهی، اعظم خضری جوادی، سارینا جهانی، محبوبه رضایی، ریحانه انصاری، سکینه پروانه، وریشه مرادی، گلرخ ایرایی، پریوش مسلمی، سمانه اصغری، حورا نیکبخت، مریم سادات یحیوی و ساناز یکتا بوده است. در بین این زندانیان سیاسی الهه فولادی بیشترین میزان محرومیت از تماس و ملاقات را دارد. او طی ابلاغیه ای به ۳ماه محرومیت از تماس و ملاقات حضوری، از ۲۷مرداد ۱۴۰۳، به بعد محکوم شده است. مریم یحیوی به یک دوره یک ماهه محرومیت از تماس محکوم شده بود اما این محکومیت هم چنان ادامه دارد. ماده 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ICCPR) رفتار انسانی با زندانیان: این ماده تأکید می‌کند که تمامی افرادی که از آزادی‌شان محروم شده‌اند، باید با انسانیت و احترام به حیثیت ذاتی انسانی خود رفتار شود. ارتباط زندانیان با خانواده و دنیای بیرون یکی از موارد اساسی برای تضمین رفتار انسانی با آنهاست
