در سحرگاه چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳، زن جوانی به نام ثریا محمدی در زندان قزلحصار کرج به دار آویخته شد.
ثریا محمدی که اهل پاکدشت بود، از دو سال پیش در زندان قرچک ورامین در حبس به سر می برد. او روز قبل از اجرای حکم اعدام به زندان قزلحصار منتقل شد.
ثریا محمدی دو سال پیش با انگیزه سرقت صاحب خانه خواهر شوهرش را به قتل رسانده بود و از آن زمان در زندان به سر می‌برد.
قابل ذکر است که رسانه‌های حکومتی هفته گذشته از اجرای حکم اعدام یک زن با نام کوچک “شهناز” خبر داده بودند. هه‌نگاو مطلع شده است که شهناز نیز از زندانیان قرچک ورامین بوده و در آخرین لحظه حکم وی اجرا نشده و به زندان قرچک بازگردانده شده است. اولیای دم در قبال دریافت دیه به این زندانی رضایت داده‌اند.
بر اساس اطلاعات جمع آوری شده توسط کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت، با اعدام ثریا محمدی تعداد زنانی که از سال ۱۳۸۶ در ایران اعدام شده اند به ۲۳۵ تن بالغ می شود.
رکورددار اعدام زنان
رژیم ایران بزرگترین رکورددار اعدام زنان در جهان است.
هیچ دولتی در جهان این همه زن را اعدام نکرده است. فهرست حاضر شامل ده ها هزار زن اعدام شده در ایران به دلایل سیاسی نمی باشد.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران پیش از این خاطرنشان ساخته بود که بسیاری از زنان اعدام شده توسط رژیم آخوندها خود قربانی خشونت خانگی علیه زنان هستند و برای دفاع از خود اقدام کرده اند.
در دولت سابق، به طور متوسط سالانه ۱۵ زن در ایران اعدام می شدند.
ولی در سال ۲۰۲۳ در دولت رئیسی ۲۶زن اعدام شده اند که ۱۱نفر بیشتر از میانگین قبلی است.
کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت ایران از سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا و سایر سازمان‌های بین‌المللی ذیربط می‌خواهد تا برای نجات جان محکومان به اعدام و توقف استفاده از مجازات اعدام در ایران، اقدام فوری به عمل بیاورند.( هه‌نگاو؛ پنج‌شنبه ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۳)
