نسیم غلامی سیمیاری، فعال سیاسی، بیش از ۱۰ ماه است که در زندان اوین به سر می‌برد و از سرنوشت او خبری در دست نیست. خانم غلامی در تاریخ ۲۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ توسط ماموران اطلاعات سپاه بازداشت و به بند یک الف سپاه منتقل شد. او پس از دو ماه به بند دو الف و نهایتا در ۴ مهرماه ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
تاکنون سه جلسه بازپرسی در دادسرای اوین برای خانم غلامی برگزار شده و او از بابت اتهامات “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی”، “تبلیغ علیه نظام” و “بغی” تفهیم اتهام شده است.
بغی در اصطلاح حقوقی ایران به معنای قیام مسلحانه علیه حکومت و نظام است. این جرم در ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ تعریف شده است.
ماده ۲۸۷ قانون مجازات اسلامی مقرر می‌دارد: “گروهی که در برابر اساس و اصل نظام جمهوری اسلامی ایران به صورت مسلحانه قیام کند، باغی محسوب و اعضای آن به مجازات اعدام محکوم خواهند شد.“
گزارش‌ها حاکی از آن است که خانم غلامی در دوران بازداشت مورد شکنجه روحی و جسمی قرار گرفته و از او اعترافات اجباری گرفته شده است.
نسیم غلامی سیمیاری، متولد ۲۲ تیرماه ۱۳۶۷، تاکنون در بلاتکلیفی کامل به سر می‌برد و به وکیل و تماس با خانواده دسترسی نداشته است. بازداشت و بلاتکلیفی نسیم غلامی سیمیاری نمونه‌ای از نقض گسترده حقوق بشر در ایران است. نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی با سرکوب فعالان سیاسی و مدنی، فضای خفقان و ارعاب را در جامعه حاکم کرده‌اند.(کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی ۱۴۰۳/۰۱/۲۴)
