ایران‌وایر
«نرگس محمدی»، فعال مدنی زندانی و برنده جایزه صلح نوبل، در واکنش به جان‌باختن آرمیتا گراوند کشته‌شدن این دانش‌آموز ۱۶ ساله را «آتشی که شعله‌هایش از قتل مهسا، نیکا، سارینا ، غزاله و… برمی‌خاست» توصیف کرد و نوشت: «خبر کشته شدن آرمیتا گراوند با مهندسی نهادهای امنیتی، زیر آوار پنهانکاری، فریبکاری و دروغ‌گویی حکومت “زن‌ستیز دینی استبدادی” در میان اخبار کشته‌شدگان جنگ در خاورمیانه، ناله‌ای در میان فریادهای گوشخراش بود.»
او با اشاره به گزارش‌های منتشر شده از درگیری حجاب‌بان‌ها با آرمیتا گراوند در روز ۹مهر۱۴۰۲ نوشت: «آرمیتای پر از شور زندگی ما را به‌خاطر موهای زیبایش که قصد نداشت با “حجاب اجباری” پنهانش کند، به گام مرگ فرستادند».
نرگس محمدی به عدم صدور مجوز نهادهای امنیتی برای حضور خبرنگاران مستقل در بیمارستان نظامی محل بستری آرمیتا گراوند اشاره کرده و نوشته است: «خبرنگار فعال، گزارشگر وابسته حکومتی صدا‌و‌سیما جمهوری اسلامی بود و سایت‌های اطلاع رسانی ، سایت‌های سپاه پاسداران بودند. فیلم‌های دوربین‌های مترو، بریده بریده شد.خانواده، دانش‌آموزان و معلمان مدرسه تحت کنترل قرار گرفتند. خبر مرگ او را نه خانواده، بلکه خبرگزاری دولت اعلام کرد و زمان مرگش را نه علائم تن دختر جان داده، بلکه سیاست دغلکار حکومت تعیین کرد. محل دفنش را هم حکومت اجبار خواهد کرد».
سازمان حقوق‌بشری «هه‌نگاو» روز گذشته از افزایش فشار نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بر خانواده آرمیتا گراوند خبر داده و نوشته بود که «اعلامیه‌های نصب‌شده در حوالی منزل» والدین او در خیابان پیروزی، خیابان فرعی شکوفه را از دیوارها برداشته و از نصب بنر در مقابل خانه آن‌ها ممانعت شده است.
برنده جایزه صلح نوبل نوشته است «خبر کشته شدن ارمیتا گراوند با مهندسی نهادهای امنیتی، زیر آوار پنهانکاری، فریبکاری و دروغ گویی حکومت”زن‌ستیز دینی استبدادی” در میان اخبار کشته‌شدگان جنگ در خاورمیانه، ناله‌ای در میان فریادهای گوشخراش بود. آتشی بود که شعله هایش از قتل مهسا، نیکا، سارینا ، غزاله و… برمی‌خواست».
این کنشگر حقوق‌بشر در انتهای پیام خود که در حساب کاربری اینستاگرامش منتشر شده است نوشت: «حکومت با چنگال‌های امنیتی آنچنان بر آن جنایت چنبره زد که “حقیقت” زیر تلی از تهدید و فریب دفن شد. وقتی “حقیقت” دفن میشود و مظلوم بی پناه ، یارای فریاد زدن نه برای “عدالت جویی”، بلکه حتی فریاد” درد” ندارد، مرگ ، کمترین “درد” و” رنج” بشر است. درد، به واقع دروغ ، نیرنگ و فریب حکومت است».
نرگس محمدی یکبار دیگر بر مواضع خود در مقابله و مبارزه با حجاب اجباری تاکید کرد و نوشت: «مرگ مظلومانه آرمیتا را هرگز فراموش نخواهم کرد و به پاس خونش، ” حجاب اجباری” را برنخواهم تابید».
