رادیو فردا
نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، در نامهای تازه از زندان اوین که روز پنجشنبه ۲۶ مرداد منتشر شد، از «افزایش آزار و اذیت فیزیکی و ضربوشتم زنان زندانی طی سه ماه اخیر» خبر داد.
خانم محمدی در این نامه که در حساب کاربری او در اینستاگرام منتشر شده، با اشاره به نزدیک شدن سالگرد مرگ مهسا امینی در شهریورماه، مشاهدات خود از افزایش خشونت علیه زنان در فرایند بازداشت تا انتقال به زندانها را شرح داده است.
این کنشگر مدنی در ادامه گفته که در ماههای گذشته شاهد بوده که زنان و دخترانی با «سر و صورت و بدنهای کبود و آسیبدیده» وارد بند زنان زندان اوین شدهاند.
خانم محمدی بهویژه در ماههای گذشته با انتشار نامههای متعدد درباره وضعیت زندانها و بازداشتگاه و خشونت علیه زندانیان و بازداشتشدگان اعتراضات سراسری هشدار داده بود.
او اواسط آذر پارسال در نامهای به جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران، «تعرض به زنان حین بازداشت و در بازداشتگاهها» را «بخشی از برنامه سرکوب» جمهوری اسلامی علیه زنان معترض و مبارز خوانده و خواهان تحقیق درباره «تعرض جنسی به زنان بازداشتی» شده بود.
او در نامه اخیر خود بار دیگر «اعمال خشونت هولناک و کشنده فیزیکی توسط حکومت علیه زنان معترض» را «سیستماتیک» و با هدف «ایجاد ارعاب و وحشت» خوانده و درباره «فجایع جبرانناپذیر» در صورت ادامه این روند هشدار داده است.
او از مجامع بینالمللی حقوق بشر، نهادهای زنان و فمینیستهای جهان، روزنامهنگاران و نویسندگان از جمله از گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان خواسته «مانع تشدید و تداوم خشونتهای مرگبار حکومت علیه زنان معترض ایران شوند.»
خانم محمدی نامه اخیر خود شرح داده که بیش از سه ماه پیش، شاهد ورود زنی حدود ۷۰ سال بوده که «شب بازداشت آن قدر مورد ضربوشتم قرار گرفته بود که سیاهی چشمشش و کبودی صورت و بدنش تا ۲۵ روز بعد که با قرار وثیقه از زندان خارج شده بود، کشیده نشد و او همواره نگران آسیب از ناحیه سر بهدلیل ضربههای ترسناکی بود که خورده» بود.
این فعال مدنی در این نامه، ماجرای دختری حدود ۲۰ ساله را روایت کرده که به دلیل ضربوشتم مأموران مرد از ناحیه «دنده» آسیب دیده بود و به «مو برداشتن» استخوان گونه یک دختر دیگر به دلیل خشونت مشابه مأموران اشاره کرده که موقع خوردن غذا از شدت درد، «نالهاش بلند» میشده است.
او نوشته که شاهد انتقال یک دختر با «شانه و دستهای کبود» به بند نیز بوده که مرتب میگفته، «پایم شکسته» است. این دختر گفته بود که زمان ضربوشتم مأموران، دوربینی در سلول او وجود نداشت.
کنشگر شناختهشده حقوق بشر در ایران پیش از این نیز درباره خشونت علیه زنان زندانی اطلاعرسانی کرده بود.
به گفته این فعال حقوق بشر این مشاهدات در ماههای گذشته در حالی بوده است که بسیاری از بازداشتشدگان «بهدلایل متعدد سیاسی و امنیتی تعداد بسیار بسیار محدودی از بازداشتشدگان به بند زنان زندان اوین منتقل میشوند» و آنها و خانوادههایشان از بیم پیامدها، این اتفاقات را رسانهای نمیکنند.
نرگس محمدی با این حال در پایان نامه خود به جمهوری اسلامی هشدار داده که تشدید خشونت و سرکوب، «اراده مردم برای گذار از نظام دینی استبدادی را سست نخواهد کرد».