نامه فائزه هاشمی و چند پرسش در ارتباط با قرآن‌سوزی

ایران‌وایر

واکنش فائزه هاشمی به هتاکی به قرآن کریم؛ نقض حقوق بهائیان در ایران بدتر از سوزاندن قرآن است!

حدود دو هفته پیش پلیس سوئد به مردی اجازه داد تا صفحات قرآن را در مقابل مسجد اصلی شهر استکهلم به آتش بکشد.

جمهوری اسلامی در اعتراض به آتش زدن قرآن در سوئد و حکم دادگاه این کشور بر عدم دخالت پلیس برای جلوگیری از این اقدام، روند اعزام سفیر به استکهلم را متوقف کرد.

به‌دنبال انتشار اخبار مرتبط با واکنش‌های چهره‌های حامی حکومت جمهوری اسلامی به این خبر، «فائزه هاشمی»، فعال سیاسی زندانی با انتشار نامه‌ای که یک نسخه از آن به دست «ایران‌وایر» رسیده است، چند پرسش در ارتباط با این موضوع مطرح کرده است.

او با اشاره به این موضوع که «آتش زدن اوراقی از قرآن کریم خشم مسلمانان را در تعدادی از کشورهای اسلامی و به‌ویژه ایران برانگیخته است»، در گام نخست این پرسش‌ها را مطرح کرده است که « آیا اهانت به همه ادیان کار ناپسندی است و یا فقط اهانت به اسلام؟ آیا اهانت به ادیان مورد تایید ما کار بدی است و یا اهانت به هر دین و اعتقاد و باوری؟»

او در ادامه با اشاره به آنچه در کشورهای مسلمان از سوی شهروندان و دولت‌های حاکم بر غیرمسلمانان روا داشته می‌شود اشاره کرده و پرسیده است: «آیا ما مسلمانان اجازه داریم با معتقدین به دیگر ادیان هر رفتاری داشته باشیم، ولی دیگران مجاز نیستند با اسلام ما و ما مسلمانان کاری داشته باشند؟»

خانم هاشمی به سیاست‌های تبعیض‌آمیز و محدودیت‌ها و محرومیت‌هایی که جمهوری اسلامی طی سال‌ها برای اقلیت‌های مذهبی ساکن در ایران به‌وجود آورده پرداخته و این رفتار را زمینه‌ساز رفتارهای توهین‌آمیز اقلیت‌های مذهبی به مسلمانان و باورهای آنان دانسته است: «آیا سیاست‌ها و رفتار جمهوری اسلامی با مسیحی ها، سنی ها، بهاییان و …، شامل توهین ها، محدودیت ها، محرومیت‌ها و محکومیت‌ها فرصت اعتراض و بی‌حرمتی به قرآن و اسلام و مسلمین را فراهم نمی‌آورد؟ آیا خودمان که آغازگر برخورد با سایر ادیان و حتی مسلمانان سنی بوده‌ایم، پایه‌گذار این سنت ناصواب در دنیا نبوده‌ایم؟»

او در ادامه با طرح این پرسش که «آیا حاضر به پرداخت هزینه و قبول مجازات برای این رفتارهای اشتباه خودمان هستیم که انتظار داریم آتش زنندگان قرآن مجازات شوند؟»، نوشته است «اگر باور داریم که ” امثال این توطئه و عاملان آن حقیرتر از آنند که بتوانند جلوگیر این درخشش روز افزون اسلام باشند”، آیا متوجه نیستیم که رفتار ظالمانه با مومنین به سایر ادیان نیز باعث درخشش آن ادیان شده و طرفداران آن ها را بیشتر و از تعداد مسلمانان [حداقل در کشور خودمان کاسته است] اسلام ستیزی؟»

این فعال سیاسی زندانی در انتهای نامه، به‌ویژه بر نقض حقوق شهروندان بهایی در دوران حاکمیت شیعه بر ایران اشاره کرده و نوشته است: «آیا رفتار ما به ویژه با بهاییان، نقض توصیه حضرت علی به مالک اشتر که فرمود “دلت را از رحمت و محبت و نرمش با مردم لبریز کن، مبادا چونان درنده ای شکارشان را غنیمت شماری، زیرا آنان از دو دسته بیرون نیستند، یا در دین با تو برادرند و یا در آفرینش با تو برابرند” نیست؟»

به باور فائزه هاشمی، رفتاری همچون آتش زدن قرآن «جنبه‌های تبلیغاتی و ایجاد موج پوپولیستی و ظاهرسازی» دارد، اما در این نامه پرسیده است که فارغ از این مسائل «آیا سال‌ها و حتی دهه‌ها حبس یک بهایی توسط یک حکومت اسلامی در عمل رذیلانه‌تر، خطرناک‌تر و قابل مجازات‌تر است یا بی‌حرمتی به اوراقی از قرآن توسط یک فرد جاهل بی‌اخلاق و احتمالا غیرمسلمان؟»

خانم هاشمی با تاکید بر اینکه «پاسخ کلوخ انداز سنگ است و از ماست که بر ماست، هرچه کاشته ایم همان را درو می کنیم» خطاب به مقامات جمهوری اسلامی نوشته است: «آیا سر به زیر برف کردن مثل کبک و حقایق را ندیدن کمکی برای گسترش اسلام بوده است؟»

فائزه هاشمی ضمن «محکوم کردن قرآن سوزی» نوشته «لازم است به خود بیاییم و قدری بیاندیشیم، دوران جاهلیت به سر آمده است. بیشتر از این دین را نابود و فدای قدرت نکنیم و از راه خطای خود بازگردیم. محبت و عدالت را نثار مردم کنیم، آزادی ادیان را به‌صورت واقعی به رسمیت بشناسیم و همان احترامی را که برای اسلام انتظار داریم، برای ادیان دیگر در عمل قائل باشیم.»

هم‌زمان با عید قربان، «سلوان مومیکا» ۳۷ ساله که مسیحی و اصالتا عراقی است، از پلیس سوئد مجوز اعتراض گرفت و چهارشنبه دو هفته قبل، چندین صفحه از قرآن را در مقابل بزرگترین مسجد سوئد آتش زد.

این اقدام از سوی مقامات چند کشور مسلمان از جمله ایران و ترکیه، مورد انتقاد و واکنش شدید قرار گرفت.