IRANWIRE
شماری از فعالان سیاسی و اجتماعی و زندانیان زن سیاسی سابق، در اعتراض به پرونده‌سازی مجدد علیه «مریم اکبری‌منفرد» که بیش از ۱۳ سال است در زندان به‌سرمی‌برد، بیانیه‌ای منتشر کرده و خواهان آزادی او شدند.
چهره‌های شناخته شده‌ای از جمله «ژیلا بنی‌یعقوب، حسن یوسفی اشکوری، عبدالله ناصری طاهری، شیوا نظرآهاری، غنچه قوامی و مهدیه گلرو»، با انتشار این بیانیه نوشته‌اند که بررسی پرونده مریم اکبری منفرد، اتهامات و دلایل محکومیتش «نشانه‌‌ای آشکار از عملکرد فراقانونی دستگاههای امنیتی و سیستم قضایی است.»
مریم اکبری منفرد یکی از زندانیان سیاسی قدیمی است که از دی۱۳۸۸، بدون حتی یک روز مرخصی در زندان است.
حالا در آستانه آزادی و در آخرین‌ماه‌های دوران محکومیت خانم اکبری منفرد، دستگاه قضا ۶ عنوان اتهامی علیه او مطرح کرده است.
مریم اکبری منفرد در سال ۱۳۸۸ از سوی دادگاه انقلاب‌اسلامی به‌اتهام اقدام علیه امنیت ملی به ۱۵ سال زندان محکوم شد و از اسفند۱۳۹۹ در زندان سمنان دوران محکومیت خود را در تبعید سپری می‌کند.
نویسندگان این بیانیه اشاره به شرایط خانم اکبری منفرد و سابقه طولانی او در زندان می‌گوید: «مریم اکبری برای تمام زنانی که در یک دهه گذشته، گذرشان به بند سیاسی زندان اوین یا اتاق سیاسیها در بند عمومی زنان اوین یا زندان قرچک رسیده است، نامی آشناست.»
این بیانیه یادآوری می‌کند که خانم اکبری منفرد در زمان دستگیری سی و سه ساله بود و دختر کوچکش تنها سه سال داشت، «اما به‌‌رغم رنج دوری از خانواده و دخترانش، هر روز تلاش می‌‌کرد تا شور زندگی را در میان زنان زندانی جاری نگه دارد»، به طوری که «یادش برای همه زنان زندانی این سال‌ها، پر از شور و شیطنت و ایمان و زندگی است»
مریم اکبری منفردی یکی از زندانیان سیاسی است که به‌واسطه سابقه خانوادگی خود و اعدام سه برادر و یک خواهرش در جریان کشتار زندانیان سیاسی دهه ۶۰،یکی از اعضای خانواده‌های دادخواه است.
فعالان سیاسی و مدنی امضا کننده این بیانیه نسبت به پرونده‌سازی مجدد علی خانم اکبری منفرد ابراز نگرانی کرده و تاکید کرده‌اند که او همه این سال‌ها را ناعادلانه در زندان گذرانده است و می‌باید بدون قید و شرط از زندان آزاد شود.
این دومین بیانیه اعتراضی در اعتراض به پرونده‌سازی برای مریم اکبری منفرد است.
۲۵تیر۱۴۰۲، پس از اعلام عناوین اتهامی تازه علیه مریم اکبری منفرد، ۴۴ تن از فعالان مدنی زندانی کنونی و سابق در نامه‌ای، هدف از «پرونده‌سازی» علیه خانم اکبری منفرد را «شکنجه» این زندانی سیاسی و خانواده‌اش عنوان و تاکید کرده‌اند: «دستگاه قضا نمی‌تواند با پرونده‌سازی و تحمل حبس‌های بی‌پایان، دادخواهی را متوقف کند.»
این فعالان سیاسی و مدنی در نامه خود نوشته‌اند: «مریم از عاشورا هشتادوهشت، بی‌وقفه در زندان است. دختران مریم خردسال بودند که مادرشان راهی زندان شد و تمام دیدارهای کودکی و نوجوانی‌شان با مادر، به سالن ملاقات زندان ختم شد. مریم اکبری‌منفرد پس از یازده سال تحمل حبس در زندان‌های گوهردشت کرج، قرچک ورامین و اوین، از حدود سه سال پیش به زندان سمنان تبعید شده‌است و فرزندانش هر هفته برای دیدن او مسافتی طولانی را طی می‌کنند.»
«نرگس محمدی، گلرخ ایرایی، سپیده قلیان، فریبا کمال‌آبادی، مهوش شهریاری، ناهید تقوی، فائزه هاشمی، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی، شکیلا منفرد و شیوا اسماعیلی»، از جمله زندانیان سیاسی زن هستند که این نامه را امضا کرده بودند.
امضاکنندگان نامه افزوده‌اند: «اتهام مریم این‌بار حمایت‌های حقوق‌بشری صورت گرفته از او و همچنین ابراز نگرانی‌ها نسبت به حبس طولانی مدت اوست. اتهامی که هیچ مبنای حقوقی‌ای ندارد.»
