اینتزنشنال
مهدی قلیان، برادر سپیده قلیان، فعال مدنی زندانی، از تایید حکم دو سال حبس خواهرش از سوی دادگاه تجدید‌نظر خبر داد. روز دوشنبه ۱۹ تیر اطلاعاتی به ایران‌اینترنشنال رسیده بود که نشان می‌داد محکومیت قلیان در پرونده جدید باز شده برای او قطعی شده است.
مهدی قلیان روز سه‌شنبه ۲۰ تیر در حساب اینستاگرام خود نوشت: «حکم صادره برای سپیده در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران بابت ۱۰ ثانیه ویدیو، عینا از طرف دادگاه تجدید نظر تایید شد.»
این حکم شامل «دو سال محرومیت از تلفن همراه هوشمند»، «دو سال عدم اقامت در تهران و استان‌های مجاور» و «دو سال عدم عضویت در گروه‌های سیاسی-اجتماعی» است.
سپیده قلیان روز ۲۲ فروردین در متنی که از داخل زندان به بیرون فرستاد، به «تحقیر، آزار و ضرب و جرح» خود هنگام بازداشت مجدد و تهدید به شکنجه از سوی ماموران اشاره و همچنین تاکید کرد تا زمانی که جمهوری اسلامی بر سر کار است در «دادگاه‌های فرمایشی و نمایشی» حاضر نمی‌شود و هیچ مشروعیتی نه برای این دادگاه‌ها و نه حکم صادره از سوی آن‌ها قائل نیست.
این فعال مدنی پیشتر و در تاریخ ۲۴ اسفند ماه ۱۴۰۱، ساعاتی پس از آزادی در مسیر تهران به دزفول به وسیله نیروهای امنیتی بازداشت و نهایتا در تاریخ ۲۸ اسفند به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
گزارش شد که حدود ۱۰ خودرو پر از ماموران لباس شخصی در جاده قم به اراک به خانواده سپیده قلیان حمله و پس از درگیری با خانواده او، این فعال مدنی را بازداشت کردند.
دو شهروند عادی نیز که از صحنه ربایش سپیده قلیان فیلمبرداری کرده بودند، بازداشت شدند.
او روز چهارشنبه ۲۴ اسفند پس از آزادی از زندان، ویدیویی از خود در توییترش منتشر کرد که لحظاتی پس از آزادی مقابل زندان فریاد می‌کشید: «خامنه‌ای ضحاک می‌کشیمت زیر خاک».
او نوشت: «بعد از چهار سال و هفت ماه از پرونده هفت‌تپه آزاد شدم. این‌‌بار به امید آزادی ایران آمدم بیرون!»
او پیشتر و در تاریخ ۱۹ مهر ماه سال گذشته در حالی که از زندان بوشهر به مرخصی اعزام شده بود، در اهواز به دست نیروهای امنیتی بازداشت و در اواسط آبان ماه به زندان اوین منتقل شد.
هنوز جزییات آزادی پیش از موعد قلیان مشخص نیست اما در هفته‌های اخیر برخی از زندانیان سیاسی در ایران آزاد شدند.
سپیده قلیان در جریان اعتراضات سراسری نیز فعالیت‌های افشاگرانه خود را از زندان اوین ادامه داده بود.
او در نامه‌ای از این زندان نوشته بود: «اعترافات اجباری ادامه دارد اما این صدای انقلاب است که شنیده می‌شود. دیوارهای اوین نمی‌تواند جلوی رسیدن صدای “زن، زندگی، آزادی” را بگیرد.»
قلیان همچنین یکی از هفت زندانی سیاسی بند زنان زندان اوین بود که با نگارش نامه‌ای سرگشاده، به «صدور احکام اعدام و تهدید زندانیان به مرگ در سلول‌های انفرادی» اعتراض کرد.
این نامه از سوی هستی امیری، نوشین جعفری، رها عسگری‌زاده، سپیده قلیان، نرگس محمدی، عالیه مطلب زاده و بهاره هدایت منتشر شد.
