ایرانوایر
شامگاه دوشنبه ۶تیر۱۴۰۲، «شهرام اقبالزاده»، مترجم و نویسنده شناخته شده در ایران، از پایان خودخواسته زندگی فرزندش «پانتهآ اقبالزاده» خبر داد.
پانتهآ اقبالزاده، که مترجم و تصویرگر آثار کودکان بود، پیش از اقدام به خودکشی دستنوشته کوتاهی خطاب به پدرش نوشته و دلایل خود را برای پایان دادن به زندگی برشمرده است.
او در این نامه که تصویرش در حساب اینستاگرام آقای اقبالزاده منتشر شده، نوشته است که بهخاطر «وضع مملکت» امید و انگیزهای برای ماندن و ادامه دادن ندارد.
از آثار به جا مانده از پانتهآ اقبال زاده میتوان به ترجمه کتابهای «طولانیترین شب» نوشته «ماریون دینباور»، «خانواده خوب و تمیز مثل ما»، «بچه تمساح»، «جانمی! باز هم کلوچههای میوهای!»، «هواپیمای آنجلا» و «شاهزاده خانمی با پیراهن کاغذی» نوشته «رابرت ام. مانش» اشاره کرد.
روز سهشنبه نیز خودکشی یک روزنامهنگار ۳۹ ساله اهل دهدشت به نام «علی صادقی»، بهدلیل «فقر و تنگدستی» در رسانهها منتشر شد.
خبرگزاری «هرانا» به نقل از یک منبع نزدیک به خانواده آقای صادقی نوشت که «علی بهدلیل فقر و بیکاری دست به این اقدام زده است.»
خبرنگاران و نویسندگان و مترجمان ایرانی در دهههای اخیر تحت فشارهای گوناگون سیاسی و اقتصادی بودهاند. علاوه بر ممنوعیتها و سانسورهای مختلف، ناامنی شغلی، اصلیترین دلیل وضعیت ناگوار اقتصادی آنان است.
در ۹ ماهی که از آغاز اعتراضات گسترده «زن، زندگی، آزادی» در ایران میگذرد، خبر خودکشی تعدادی از معترضان پس از آزادی از زندان نیز توجه بسیاری را در شبکههای اجتماعی به خود جلب کرده است.