رادیو فردا
خانواده اکبر هاشمی رفسنجانی، رئیس پیشین مجمع تشخیص مصلحت نظام، در متنی که «رنجنامه» توصیف شده، خواستار آزادی فائزه هاشمی از زندان شده‌اند.
آن‌ها در این متن که در وب‌سایت «جماران» منتشر شده، نوشته‌اند به «جُرم» فرزند هاشمی‌بودن، «تحت فشار» قرار دارند و «شاید بتوان با آزادی زنان در بند سیاسی از جمله خواهرمان فائزه، مرهمی بر زخم‌ها گذاشت».
این متن در شرایطی منتشر شده که دستگاه قضایی جمهوری اسلامی به دنبال اخذ تعهدنامه کتبی از بازداشت‌شدگان اعتراضات است، اما فائزه هاشمی رفسنجانی با انتشار نامه‌ای سرگشاده «تعهد» داده به فعالیت سیاسی ادامه دهد.
خانم هاشمی در این نامه که روز چهارشنبه ۱۹ بهمن در وب‌سایت زیتون در خارج از کشور منتشر شده، خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه، نوشته است: «من تعهد می‌نمایم که در صورت آزادی همچنان ادامه فعالیت داشته باشم.»
این فعال سیاسی منتقد حکومت در جریان سرکوب اعتراضات سراسری اخیر بازداشت شد و اکنون در بند زنان اوین به سر می‌برد.
در نوشته فرزندان هاشمی آمده: «امروز از پنج فرزند هاشمی، دختر کوچکش در زندان، دو فرزند رد صلاحیت شده‌اند، دختر دیگرش غیرقانونی از تدریس در دانشگاهی که پدر مؤسسش بود، اخراج شدند و همه فرزندان به‌دلیل زنده نگه‌داشتن یاد و افتخار به نام پدر تحت فشارند و مادر رنجور و بیمارمان که عمری پشت در زندان‌های رژیم گذشته و فعلی رنج می‌کشید، امروز در فراق دختر زندانی‌اش بی‌تابی می‌کند و دخترش می‌شنود که جرمش فرزند هاشمی‌بودن است.»
آن‌ها در این نامه از سابقه مبارزات پدر خود پیش از انقلاب و رابطه نزدیکش به روح‌الله خمینی نوشته و افزوده‌اند: «جوانمرد باشید و بگویید این نظامی که امروز به خطر افتاده، با زحمت و تلاش چه کسانی تأسیس و حفظ شده است، آنان که شما تبلیغ‌شان را می‌کنید در دوران مبارزه و جبهه‌ها کجا بودند؟ چه سطحی از علم، چه میزانی از شجاعت، چه بهره‌ای از هوش وتحصیلات برده‌اند؟»
آن‌ها در عین حال نوشته‌اند که به فرزند هاشمی‌بودن «افتخار» می‌کنند و در ادعایی افزوده‌اند: «کدام شخصیت را در تاریخ معاصر ایران سراغ دارید که شصت سال مبارزه و فعالیت سیاسیش را با هدف دفاع از ایران و آبادانی این سرزمین تداوم بخشیده باشد؟»
فرزندان آقای هاشمی در حالی به تعریف و تمجید از پدر خود پرداخته‌اند که سال‌های آغازین رهبری علی خامنه‌ای و دوره ریاست جمهوری اکبر هاشمی رفسنجانی، یکی از سیاه‌ترین دوران‌ها از نظر آزادی‌ها و فعالیت‌های سیاسی در ایران بود و قتل‌های مخالفان جمهوری اسلامی در خارج از کشور در آن دوران به اوج رسید.
