گروگان‌گیری، تجاوز و تحقیر؛ روایت ۲۱زن از بازداشتگاه و زندان تبریز

ایران وایر

یکی از زنان بازداشتی تبریز درخواست دیدار فرزند خود را داشت، به او گفته بودند «فرزندت تو را نبیند بهتر است، به صلاح‌‌اش است که اصلا چنین مادری نداشته باشد.»

طبق اطلاعاتی که از چند زندانی زن تازه آزاد شده در تبریز به دست «ایران‌وایر» رسیده است، وضعیت زنان و دختران جوان بازداشت شده در اعتراضات اسفبار بوده است. برخی از افراد بازداشت شده به‌واسطه گروگان گرفته شدن اعضای خانواده، خود را به مقام‌های قضایی معرفی کرده‌اند.

یکی از این بازداشتی‌ها که برای حفظ امنیت، او را با نام «نرگس» در گزارش معرفی می‌کنیم می‌گوید، مادرش را گروگان گرفته بودند تا خود را به مقام‌های قضایی معرفی کند.

«ایران‌وایر» از طریق «امیر مهدی‌پور»، وکیل دادگستری و مشاور حقوقی برخی بازداشت شده‌ها، روایت‌های ۲۱ زن بازداشتی تازه آزاد شده در تبریز را جمع آوری کرده است

گروگان‌گیری افراد خانواده برای بازداشت معترضان
موارد بسیاری از بازداشت معترضان، با تهدید و گروگان‌گیری برخی اعضای خانواده آن‌ها صورت گرفته است. زندان زنان در تبریز؛ جایی که شبیه هیچ‌جا نیست
زنانی که در اعتراضات سراسری در تبریز بازداشت شدند، در ۳ بازداشتگاه نگهداری می‌شدند؛ اداره آگاهی، بازداشتگاه پلیس امنیت اخلاقی، و زندان تبریز. عمده بازداشتی‌های اعتراضات سراسری در زندان تبریز نگهداری شدند و شماری هم در مراکز دیگر مثل بازداشتگاه‌های موقت وزارت اطلاعات. شرایط وخیم بازداشتگاه تبریز برای زنان
به‌دلیل نبود بازداشتگاه امنیتی یا بازداشتگاه ویژه برای جرایم امنیتی در تبریز، زنان بازداشتی در اعتراضات سراسری تا جای ممکن در نمازخانه بند نسوان زندان مرکزی تبریز نگهداری شده‌اند. «یک نمازخانه که همانند یک سالن است، با کف موکت شده که تخت ندارد. به هر زندانی در صورت وجود پتو یکی از پتوهایی که تمیز نیست و بوی بد تندی دارد می‌دهند. پتو به همه نمی‌رسد. حتی به زنان اجازه نمی‌دادند به‌صورت مشترک از یک پتو استفاده کنند، همه کف زمین می‌خوابیدند. موکت کف نمازخانه هم بسیار کثیف بود، معلوم نیست آخرین بار چه زمانی موکت‌ها و پتوها را شسته بودند. موکت پر از خورده‌های نان یا بیسکویتی بود که به بازداشتی‌های قبلی داده بودند.» مشاهدات یک زندانی، زنی صرع داشت با شوکر او را جمع کردند
هرچند داخل زندان تبریز درمانگاه وجود دارد، ولی زندانی بیمار به سهولت به درمانگاه منتقل نمی‌شود، مگر اینکه وضعیت خیلی بحرانی باشد. عمده زنان گفته‌اند بهداری زندان کاری برای بیمار انجام نمی‌دهد و به نوعی زندانی بیمار را با دادن قرص (مسکن) از سر خود باز می‌کنند.توهین کلامی و تحقیر زنان بازداشتی؛ تو لایق مادر بودن نیستی .به گفته او یکی از زنان بازداشتی درخواست دیدار فرزند خود را داشت که به او گفته بودند «فرزندت تو را نبیند بهتر است، به صلاح ‌اش است که اصلا چنین مادری نداشته باشد.» زندانبان‌ها سعی می‌کردند علاوه‌بر روحیه، شخصیت این افراد را هم زیر سوال ببرند.بازداشت بدون حق تماس با خانواده .یکی از زنان معترض می‌گوید:‌ «جلوی چشم خودمان مکالمات ما را شنود می‌کردند. از دفتر مدیریت با خانواده خود تماس می‌گرفتیم. یک تلفن روی میز رییس، خانم اورنگی قرار داشت یک تلفن دیگر روی میز در اختیار ما بود که می‌توانستیم صحبت کنیم. حتی ساعت تماس تلفنی را هم ثبت می‌کردند تا در صورت نیاز بعدا بدانند زندانی چه ساعتی با چه کسانی در کجا تماس داشته است.» آزار جنسی زندانیان؛ درخواست قرص ضدبارداری از وکلا در زندان تبریز .

به گفته این وکیل دادگستری به دلیل ساختار سنتی شهر تبریز، زنان بازداشتی تلاش دارند حتی خانواده‌های آن‌ها از آزارهای جنسی که دیده‌اند مطلع نشوند، برای همین خیلی سربسته به این موارد اشاره می‌کنند. او می‌گوید:‌«ما با سوالاتی که از آن‌ها می‌پرسیدیم متوجه می‌شدیم که مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند.»

این مشاور حقوقی اضافه می‌کند:‌«تعدادی از همکارانم می‌گویند موکلین آن‌ها در ملاقات‌های در زندان، به‌صورت خصوصی بدون اینکه حتی خانواده‌های آن‌ها مطلع شوند، درخواست قرص ضدبارداری از وکلا کرده‌اند.»