صدای مردم
دادخواهی را با زندان و شکنجه نمی‌توان متوقف کرد. مگر حکومت توانست طی چهار دهه سرکوب، خاوران را بپوشاند که اکنون می‌خواهد مادران آبان را وادار به سکوت کند.
بازداشت مادران دادخواه، تداوم خشونت عریانی است که حکومت علیه فرزندان آنها روا داشت و باید متوقف گردد. خبر بازداشت مادران دادخواه ۹۸، هولناک و نگران‌کننده است.
همان‌گونه که بازداشت‌های گسترده اخیر نشان‌دهنده از دست دادن کمترین قدرت تحمل حکومت است، اما به زندان افکندن مادران دادخواه که جوانان بیگناه آنها در خیابان‌ها آماج گلوله‌های ماموران امنیتی و نظامی قرار گرفتند، نشان از پرده‌دری و حرمت‌شکنی آشکار توسط حکومت دارد.
دادخواهی را با زندان و شکنجه نمی‌توان متوقف کرد. مگر حکومت توانست طی چهار دهه سرکوب، خاوران را بپوشاند که اکنون می‌خواهد مادران آبان را وادار به سکوت کند.
بر فرض محال اگر بتواند به زور و ظلم صدای مادران دادخواه را قطع کند سیل اشک چشمان آنها و آتش شعله‌ور قلب‌های پاره پاره آنان را چه چاره خواهد کرد؟ آیا می‌خواهد چشم‌ها را از حدقه وقلب‌ها را از سینه‌ها بیرون کشد تا ظلم را بپوشاند؟
صدای گلوی مادران دادخواه فریادی سکوت‌ناپذیر و اشک چشمان آنان سیلی است طغیان‌گر و بنیان‌افکن و آه قلب آنان آتشی است سوزان که با زندان، شکنجه و حتی مرگ مادران از بین نخواهد رفت.
دادخواهی مادران سیری تاریخی، وسعتی سرزمینی و حمایتی مردمی دارد که شماره سریال آن، فرد نیست، بلکه قطره خون است. خونی که به ناحق بر زمین ریخته شده و جاری و توقف‌ناپذیر است.
دادخواهی حق مردم ایران است و مردم تا زنده هستند، جنبش دادخواهی زنده خواهد بود.
