VOAPNN
بوریس جانسون، نخست وزیر بریتانیا، روز جمعه با نازنین زاغری رتکلیف، شهروند ایرانی-بریتانیایی که پس از شش سال بازداشت در ایران آزاد شد دیدار کرد.
خانم زاغری-رتکلیف در ماه مارس پس از بازپرداخت بدهی تاریخی بریتانیا آزاد شد و به لندن بازگشت.
این نخستین باری بود که او با بوریس جانسون که بین سالهای ۲۰۱۶ تا ۲۰۱۸ نیز وزیر خارجه بود، ملاقات داشت.
نازنین زاغری از مدت زمان طولانی که برای آزادی او صرف شده انتقاد کرده است و چندی پس از بازگشتش به بریتانیا از مقامات پرسید: «چند وزیر خارجه باید عوض میشد تا یک نفر به خانه بازگردد؟ پنج؟»
سخنگوی بوریس جانسون پیش از دیدار روز جمعه در پاسخ به این پرسش که آیا جانسون از خانم زاغری-رتکلیف عذرخواهی خواهد کرد یا خیر گفت: «به یاد داشته باشیم که این دولت ایران بود که مسئول بازداشت ناعادلانه او بود.»
نازنین زاغری-رتکلیف در سوم ماه آوریل سال ۲۰۱۶ در حالی که قصد داشت به همراه دختر ۲۲ ماهه خود، گابریلا، از سفر نوروزی خود به بریتانیا برگردد، توسط سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران در فرودگاه تهران بازداشت شد.
تولیپ صدیق، از قانونگذاران اپوزیسیون پارلمان بریتانیا و نماینده حوزه انتخابیه خانواده زاغری-رتکلیف که برای آزادی نازنین تلاش زیادی کرد در این دیدار خانم زاغری را همراهی کرد.
او گفت زاغری شایسته این است که مستقیماً از نخست وزیر بشنود چرا این قدر طول کشید تا او را به خانه بازگردانند.
خانم صدیق همچنین در توییتی گفت که پرونده مراد طاهباز، فعال محیط زیست ایرانی-آمریکایی که تابعیت بریتانیایی هم دارد و هنوز در ایران بازداشت است را در این ملاقات مطرح کرده است.
نازنین زاغری برای بنیاد تامسون رویترز کار میکرد؛ مؤسسهای خیریه که مستقل از تامسون رویترز و زیرمجموعه خبری آن – رویترز – فعالیت میکند.
این در حالی است که بوریس جانسون زمانی که وزیر خارجه بود به یک کمیته پارلمانی بریتانیا گفته بود که او در ایران، روزنامهنگاران را آموزش میداده است؛ موضوعی که به تمدید بازداشت خانم زاغری در ایران انجامید.
تولیپ صدیق پس از این دیدار به خبرنگاران توضیح داد که نازنین زاغری-رتکلیف «بسیار واضح» به بوریس جانسون گفته است که اظهاراتش بیش از چهار سال زندگی او را تحت تأثیر قرار داد. صدیق میگوید آقای جانسون «کاملا شوکه شده بود.»
تولیپ صدیق همچنین در بیانیهای گفت: «دولت [بریتانیا] دیگر هرگز نباید اجازه دهد که شهروندان بریتانیایی گروگان گرفته شوند بدون اینکه برای آزادی آنها به اندازهای که باید تلاش کند و یا علیه عاملان آن اقدام تلافیجویانه کافی انجام دهد.»