خبرگزاری برنا
وقتی حرف از قانون حمایتی از زنان میزنیم باید به سراغ بهارستان نشینها برویم و میبینیم هنوز در بررسی و تصویب یک لایحه برای حمایت از زنان سالهاست تعلل کردهاند و فقط در برهههای زمانی خاص وقتی که افکار عمومی به سرکوب یک حادثه تلخ علیه زنان واکنش نشان میدهند شروع به اظهار نظر و بررسی ویژه لایحه تامین امنیت بانوان در برابر خشونت میکنند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا؛ لایحه تامین امنیت بانوان در برابر خشونت مدتهاست در کمیسیونهای مختلف مجلس شورای اسلامی این دست و آن دست میشود، دیگر این لایحه حسابی خاک گرفته و فقط در فراکسیون زنان و خانواده، کمیسیون اجتماعی و فرهنگی مجلس میچرخد، بدون نتیجهای. آخرین بار بر سر حادثه قتل دختر اهوازی به دست همسرش بحثش داغ شد و نمایندگان گفتند پیگیر تصویب لایحه هستیم اما آنقدر همواره در بررسی این لایحه تعلل میشود که باز جنجال جدیدی ایجاد و خشونت دیگری را علیه زنان شاهد هستیم. لایحه صیانت، کرامت و تامین امنیت بانوان در برابر خشونت همان لایحه خاک خورده در کمیسیونهای مختلف مجلس است.
بیانیه بازیگران زن سینما درباره خشونت جنسی
چند روزی میشود که بیانیه چندین نفر از بازیگران زن درباره خشونتهای جنسی در سینما علیه زنان موضوع داغ رسانهها شده و هرکس به نوعی این موضوع را تحلیل میکند. برخی گله دارند از سکوت سالهای برخی از زنان سینمایی و برخی دیگر گله از چنین فریادی دارند. اما هرچه هست حرف از خشونت است، خشونت جنسی علیه زنان در محیط به اصطلاح فرهنگی. محیطی که قرار است اشاعهگر آموزش و فرهنگ باشد به محیطی خالی از انسانیت تبدیل شده و روح زنان هنرمند جامعه را آزرده خاطر کرده است.
در بیانیه جمعی از زنان سینماگر از جمله نیکی کریمی، هدیه تهرانی، ترانه علیدوستی، احترام برومند، پوران درخشنده، آیدا پناهنده، تینا پاکروان، نسیم ادبی، شبنم قلیخانی، مستانه مهاجر، سحر دولتشاهی، پریناز ایزدیار، گلاره عباسی، هانیه توسلی، نگار جواهریان، سارا بهرامی، الهام کُردا، نرگس آبیار، هدی زینالعابدین، ستاره اسکندری، ملیکا شریفینیا و پانتهآ پناهیها رسیده، آمده است: در ماههای گذشته، زنان در بستری که با همت خود در طی جنبشی علیه خشونت جنسی فراهم کردند، روایتهایی حاکی از آزارگری و اعمال قدرت بر زنان در محیط سینما را منتشر کردند. گزارشهایی که نشان میدهد هر فرد صاحبت قدرت و شهرت در ساز و کار سینمای ایران از موقعیت خود برای قلدری، تهدید، توهین، تحقیر و تعرض به زنان بهرهبرداری میکند. بیآنکه نهادهای قانونی، خانه سینما، سینماگران و منتقدان آنها را وادار به پاسخگویی و پذیرش مسئولیت کارشان کنند.
در ادامه این بیانیه میخوانیم: ما زنان دستاندرکار سینما، اینجا، به مدد این همبستگی اعلام میکنیم: هرگونه خشونت، آزار و باجگیری جنسی در محیط کار از نظر ما محکوم است و برای توقف آن خواستار عواقب قانونی جدی برای متخلفین هستیم. همچنین نابرابری جنسی موجود در سینمای ایران و عدم وجود نظارتی که عرصه را برای زیادهخواهی و دستدرازی افراد در جایگاه قدرت گشوده است را محکوم میکنیم. به جامعه سینمای ایران در مورد شدت گستردگی این آزارها علیه زنان هشدار میدهیم؛ آزارهایی که علیرغم آشکار بودنشان در تمام این سالها نادیده گرفته شدهاند.
چرا تعلل در تصویب یک لایحه برای زنان!
هربار که صحبت از خشونت علیه زنان میشود، شاید این سوال مطرح میشود چرا ما قانونی برای حمایت از این زنان نداریم؟ چرا زنان در جامعه اسلامی ما مورد آزار جنسی قرار میگیرند اما همواره مجبور به سکوت هستند چراکه کاری از دستشان برنمیآید؟ وقتی حرف از قانون حمایتی از زنان میزنیم باید به سراغ بهارستان نشینها برویم و میبینیم هنوز در بررسی و تصویب یک لایحه برای حمایت از زنان سالهاست تعلل کردهاند و فقط در برهههای زمانی خاص وقتی که افکار عمومی به سرکوب یک حادثه تلخ علیه زنان واکنش نشان میدهند شروع به اظهار نظر و بررسی ویژه لایحه تامین امنیت بانوان در برابر خشونت میکنند اما بعد از مدتی باز لایحه معطل مانده و هیچ اتفاقی نمیافتد. امروز خشونت علیه زنان، آن هم خشونت جنسی فقط یک قشر خاصی از زنان را مورد هدف قرار نداده، بلکه زنان از بی سواد و باسواد گرفته تا هنرمند و کارمند و … از تجربیات خود از خشونت جنسی میگویند و از تعرضات برخی مردان فریاد میزنند.
واکنش دبیر حقوق بشر به بیانیه بازیگران زن
بیانیه بازیگران زن این بار حسابی گرد و خاک کرده است که به دنبال آن نیز غریبآبادی معاون امور بینالملل قوه قضائیه و دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران در واکنش به اظهارات در خصوص اعمال خشونت علیه برخی بازیگران زن در عرصه سینما گفت: عرصه هنر، از آنجا که جزئی مهم از فرهنگ است، باید به دور از هرگونه آسیب باشد و کسانی که در این عرصه فعالیت می کنند، باید به مسوولیت سنگین خود در قبال جامعه واقف باشند.
وی افزود: از زنان باید بدلیل اینکه بیشتر در معرض آسیب پذیری قرار دارند، در عرصه هنر و بویژه سینما حمایت و محافظت شود.
غریب آبادی ضمن تاکید بر کرامت انسانی و حفظ حریم خصوصی افراد و ضرورت ایجاد امنیت روانی و شخصیتی برای زنانی که خواهان فعالیت در عرصه اجتماعی و فرهنگی هستند، از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نهادهای صنفی در حوزه سینما خواست تا سازوکارهایی را طراحی کنند که زنان بتوانند بدون دغدغه در حوزه سینما فعالیت کنند و چنانچه با هرگونه خشونتی مواجه شدند، فورا به آن رسیدگی شود.
دبیر ستاد حقوق بشر ضمن اعلام آمادگی قوه قضائیه برای رسیدگی به شکایات در حوزه خشونت علیه زنان، ابراز امیدواری کرد تا لایحه صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت، هرچه سریعتر به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
مجلسیها در کمیسیونها چه میکنند؟
بار دیگر، از وکلای ملت میپرسیم، چهشد آن لایحه حمایتی از زنان؟ دقیقا در کمیسیون اجتماعی مجلس و فراکسیون زنان و خانواده مجلس چه موضوع مهمی در دستور کار قرار دارد که هنوز وقت نکردید بعد از سالها و وعده وعیدهای فراوان به لایحه صیانت، کرامت و تامین امنیت بانوان در برابر خشونت رسیدگی کنید؟ تا کی زنان جامعه از قشرهای مختلف باید مورد آزار و خشونت قرار گیرند و نتوانند کاری کنند و چوب بی قانونی را بخورند؟ بعد از بیانیه زنان سینماگر هم میخواهید قول بررسی ویژه دهید؟