خبرگزاری هرانا
سعیده خضوعی، شهروند بهائی ساکن تهران، علیرغم گذشت ۵ روز از زمان دستگیری کماکان در بازداشت و بی خبری بسر می‌برد. خانم خضوعی در تاریخ ۲۲ فروردین‌ماه پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت شد.
به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، سعیده خضوعی، شهروند بهائی ساکن تهران، علیرغم گذشت ۵ روز از زمان دستگیری کماکان در بازداشت و بی خبری بسر می‌برد.
خانم خضوعی از بیماری میگرن رنج می‌برد و گرسنگی و عدم دسترسی به سه وعده غذا در ماه رمضان باعث تشدید این بیماری می‌شود، موضوعی که نگرانی خانواده‌اش را در پی داشته است.
ارسلان یزدانی فرزند سعیده خضوعی طی یادداشتی در صفحه شخصی خود در خصوص سلامتی مادرش ابراز نگرانی کرده و نوشته است: “امروز شنبه ۲۷ فروردین‌ماه، پدرم و من به دادسرای اوین مراجعه کردیم و پدرم در نامه ای خطاب به آقای حاجی مرادی رئیس شعبه ۲ بازپرسی دو درخواست را مطرح کردند. ۱. محل بازداشت مادرم را مشخص کنند ۲. مطمئنمان کنند که رسیدگی‌های پزشکی به درستی انجام می پذیرد؛ برای مثال: ماه رمضان است ولی مادرم روزه نیست و گرسنگی باعث تشدید بیماری میگرنش می شود. آیا سه وعده غذا به او داده می شود ؟”. به گفته آقای یزدانی، محمود حاج مرادی تنها به این پاسخ بسنده کرده است که: “در محل بازداشت دکتر و کارشناس پرونده و رسیدگی کامل هست و محل بازداشت را هم نمی گوییم.”
خانم خضوعی روز دوشنبه ۲۲ فروردین ۱۴۰۱، پس از حضور در دادسرای اوین بازداشت شد. این شهروند بهائی در روزهای نخستین سال جاری طی احضاریه ای به شعبه ۲ بازپرسی دادسرای اوین احضار شده و پس از مراجعه به این شعبه، از وی خواسته شده بود روز شنبه مجددا در این شعبه حاضر شود.
سعیده خضوعی، مادر ارسلان یزدانی شهروند بهائی است که در تاریخ ۱۰ شهریورماه سال گذشته، توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت شده و به یکی از بازداشتگاه‌های امنیتی در زندان اوین منتقل شد. نیروهای امنیتی در زمان بازداشت این شهروند اقدام به تفتیش منزل و ضبط شماری از وسایل شخصی او کردند. وی نهایتا در تاریخ ۲۵ مهرماه ۱۴۰۰ با تودیع قرار وثیقه آزاد شد.
منزل سعیده خضوعی در تاریخ ۸ مهرماه ۱۴۰۰ توسط نیروهای امنیتی مورد بازرسی قرار گرفته و شماری از وسایل شخصی آنها از جمله لپ تاپ، تلفن همراه، وسایل الکترونیکی، عکس و مدارک آنها ضبط شد.
شهروندان بهائی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار شهروند بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
