جوانه ها
مریم اکبری منفرد در سیزدهمین سال حبس و تبعید در زندان سمنان از حداقل امکانات برای حق زندگی برخوردار نیست؛ مسئولان زندان از ابتلای او به بیماری کبد چرب بعنوان اهرمی برای فشار و آزار استفاده می‌کنند
مریم اکبری منفرد زندانی سیاسی تبعیدی در زندان سمنان، برغم ابتلا به بیماری کبد چرب از حداقل امکانات انسانی و حداقل حقوق زندانی برخوردار نیست و به همین دلیل سلامتی او در خطر قرار گرفته است.
کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام، ۳۰ بهمن ۱۴۰۰، زندانی سیاسی مریم اکبری منفرد درحالی سیزدهمین سال حبس خود را در تبعید در زندان سمنان سپری میکند که به بیماری کبد چرب مبتلا شده و در زندان سمنان از حداقل امکانات محروم است.
یک منبع مطلع به کانون حقوق بشری نه به زندان – نه به اعدام گفت: «مریم اکبری قادر به تهیه مواد غذایی و غذای مورد نیاز برای حفظ حداقل سلامتش که پزشک تعیین کرده نیست. زیرا در زندان مرکزی سمنان هیچ نوع امکاناتی برای پخت غذا حتی برای بیمار وجود ندارد.»
این منبع گفت: «این زندانی سیاسی حدود یک سال است که مجبور به خوردن نان و پنیر است. چرا که نمی تواند غذای زندان را بخورد و این غذا سلامت او را به خطر انداخته است».
شایان ذکر است، با وجود پیگیری های فراوان خانواده این زندانی سیاسی، به این خانواده هیچ پاسخی برای انتقال مریم اکبری منفرد به زندان اوین داده نشده است. قوه قضاییه به پیگیری ها پاسخ نداده و هیچ یک از ارگانهای قضایی مسئولیت تبعید این زندانی سیاسی و علت تبعید را نمی پذیرند و پاسخگو نیستند.
مریم اکبری در سیزدهمین سال حبس بدون یک روز مرخصی بسر می‌برد. به موجب قوانین قوه قضاییه وی می بایست پس از گذراندن ۱۳ سال زندان آزاد می شد. اما نه تنها او را آزاد نکردند. بلکه وی را بدون دلیل و بدون اعلام علت مشخص و پاسخگویی به زندان سمنان تبعید کردند.
مریم اکبری در تبعیدگاه خود در زندان سمنان، با زندانیان جرائم عادی و خشن هم بند است و این برخلاف اصل تفکیک جرائم است.
این زن زندانی سیاسی پس از ۱۲ سال زندان در اسفندماه ۹۹ به طور ناگهانی به زندان سمنان تبعید کردند.
مریم اکبری منفرد در تاریخ ۱۰ دیماه ۱۳۸۸ و پس قیام عاشورای سال ۸۸ در تهران بازداشت شد و در خردادماه سال بعد توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم گردید.
دو برادر مریم اکبری منفرد در سال‌های ۶۰ و ۶۳ به اتهام ارتباط و عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران، اعدام شدند. برادر کوچکتر و یک خواهرش نیز در تابستان سال ۶۷ در قتل عام زندانیان سیاسی اعدام شدند.
