VOA
گزارشگران بدون مرز روز دوشنبه چهارم بهمنماه با انتشار بیانیهای، نسبت به وضعیت سه زندانی سیاسی ابراز نگرانی کرد.
این نهاد انتقال کیوان صمیمی، عالیه مطلبزاده و نرگس محمدی به زندانهای رجاییشهر و قرچک ورامین را «تبعید» نامیده و تاکید کرده است که این دو زندان از زندانهای شناختهشده برای «رفتارهای بیرحمانه و غیرانسانی» با زندانیان هستند.
زندانیان سیاسی پیشین نیز بارها گفتهاند که زندانهای رجاییشهر و قرچک ورامین فاقد امکانات مناسب غذایی، بهداشتی و درمانی برای زندانیان هستند.
گزارشگران بدون مرز میگوید این گونه اقدامات با هدف «درهم شکستن پایداری زندانیان» صورت میگیرد.
این نهاد مدافع روزنامهنگاران در بیانیه خود نوشته است: «سکوت در مورد وضعیت زندانیان سیاسی، خطر کشتن تدریجی و مخفیانه آنان توسط جمهوری اسلامی را بیشتر میکند.»
در این بیانیه امین وزیری، معاون دادستان و دادیار ویژه در زندان اوین، به عنوان فردی معرفی شده است که تصمیمگیری در مورد زندانیان سیاسی را برعهده دارد و مسئول این گونه اقدامات است.
کیوان صمیمی، سردبیر نشریه «ایران فردا»، که از او به عنوان مسنترین روزنامهنگار زندانی در جهان نام برده میشود، از آذرماه سال ۱۳۹۹ برای اجرای حکم حبس در زندان به سر میبرد.
وی که در آخرین پروندهاش به اتهام «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور» به دلیل حضور در مراسم روز جهانی کارگر به سه سال زندان محکوم شده است، هفته پیش از زندان اوین به زندان رجاییشهر انتقال یافت.
گزارشگران بدون مرز علت این انتقال را اعتراض او به مرگ بکتاش آبتین، شاعر زندانی، عنوان کرد.
بکتاش آبتین به دلیل «عدم دسترسی به امکانات درمانی و انتقال دیرهنگام به بیمارستان» روز ۱۸ دیماه جان خود را بر اثر ابتلا به کرونا از دست داد.
عالیه مطلبزاده و نرگس محمدی نیز اخیرا به زندان قرچک ورامین منتقل شدهاند.
عالیه مطلبزاده، عکاس و نایب رییس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، از مهرماه سال ۹۹ محکومیت سه سال حبس خود را میگذراند. مبنای این حکم، حضور این روزنامهنگار در یک کارگاه توانمندسازی زنان در گرجستان است.نرگس محمدی، سخنگو و نایب رییس کانون مدافعان حقوق بشر، نیز طی یک دهه گذشته بارها بازداشت و زندانی شده است.
تقی رحمانی، همسر وی، دو روز پیش از صدور حکم هشت سال زندان، ۷۰ ضربه شلاق و دو سال محرومیت از ارتباط مخابراتی برای نرگس محمدی خبر داد.
این مدافع حقوق بشر که مخالف مجازات اعدام است، طی سالهای گذشته همواره در کنار خانوادههای داغداری بوده است که فرزندانشان توسط مامورین حکومتی کشته شدهاند.
جمهوری اسلامی ایران طی سالهای اخیر همواره یکی از کشورهایی بوده که بیشترین تعداد روزنامهنگاران زندانی را داشته است.
در ردهبندی سازمان گزارشگران بدون مرز درباره آزادی رسانهها در سال ۲۰۲۱ هم ایران در میان ۱۸۰ کشور مورد بررسی در رده ۱۷۴ قرار گرفت.